Bhuaigh na fir Craobh Shóisear an Chontae agus Chonnacht cúpla bliain ó shin agus sa mbliain 2001 d'oscail Iar-Uachtarán CLG, Seosamh Mac Donncha "Seastán na nDeoraithe" sa bpáirc áitiúil, seastán a tógadh le cabhair Roinn na Gaeltachta, mhuintir na háite agus imirceoirí (i Chicago go háirithe).

Ní hamháin sin ach filleann na mílte imirceach gach bliain i mí Mheán Fómhair le freastal ar chluichí Ceannais na hÉireann sa pheil agus san iomáint.

Tá sé seo oiriúnach go maith nuair a smaoiníonn tú gur seo an chéad radharc a fuair na glúnta imirceach Éireannach ar Chathair Nua-Eabhrac.

Níl Doherty mar chuid de ghrúpa nua eisimirceach as Éirinn nár tugadh faoi deara cheana féin, a sheachain cathracha móra Mheiriceá le cur fúthu i mbailte mar South Bend sa Mheániarthar.

Tá go leor imirceach as Éirinn ann freisin nach bhfuil chomh cáiliúil sin.

Seolann Rialtas na hIndinéise a lán imirceach ann ó Iáva agus áiteanna eile, agus glacann siad seo seilbh ar thalamh na mbundúchasach.

Seachas an t-ábhar spéisiúil seo, an rud atá sáite i mo chuimhne faoin óstán ná go raibh folcadán in ionad cithfholcadáin i ngach seomra! Áit ghaofar ======= Le linn dúinn bheith i Nis, i dtuaisceart Eilean Leòdhais, thugamar cuairt ar Rubha Robhanais, an pointe is faide ó thuaidh sna h-Eileanan Siar (agus, táim ag rá leat, bhí sé gaofar!) Agus muid ag breathnú ar an Aigeán Atlantach sínte amach romhainn, smaoinigh mé ar na scéalta a bhí cloiste againn le cúpla lá anuas, faoi thubaistí mara, faoi na céadta duine óg agus iad ar an mbád bán go Meiriceá nó Ceanada, agus faoin tionchar a bhí ag a leithéid ar phobail bheaga na n-oileán.

Sa naoú haois déag, d’éirigh sé iontach tábhachtach ó thaobh thógáil bád de, chomh maith le trádáil, agus ba phointe imeachta é d’eisimircigh a bhí ar a mbealach go Meiriceá Thuaidh.

Cad a thug air imirceach a dhéanamh de féin, mar sin? Ag ligean dá dhearcadh ar an Sasanachas dul thar fóir, a dúradh.

Anois, teastaíonn uaim féachaint ar cheol na n-imirceach ón gceantar céanna, daoine mar Michael Rafferty, Muintir Coen, Joe Cooley agus Joe Burke, ceoltóirí ó oirthear na Gaillimhe a chaith tréimhsí i Nua-Eabhrac tráth den tsaol.

Chuaigh Thomas Sotinel agus Jacques Mandelbaum, criticeoirí scannáin, céim níos faide i Le Monde ag deireadh mí Márta agus iad ag scríobh faoin inimireach neamhdhleathach mar phearsa i scannáin an lae inniu: Is é an fáth go bhfuil na scannáin ‘*Welcome*’ agus ‘*The Visitor*’ (scannán de chuid Tom McCarthy a tháinig amach in Éirinn le linn an tsamhraidh 2008) chomh éifeachtach sin ná go gcuirtear saol corrach cumhach an inimircigh os comhair gnáthdhuine, garda tarrthála i linn snámha nó múinteoir ollscoile i gcás an dá scannán thuas.

Cuireadh i mbrú í, áit ar chas sí le duine a thug chuig Ionad na gCeart Imirceach in Éirinn (MRCI) í.

Léiritheoir Rathúil ========= Deir Catherine Morris, a bhfuil leabhar scríofa aici ar ról Ní Mhaolagáin san athbheochan chultúrtha, gur chruthaigh an bhean cheannródaíoch seo pobail nua ar bhealaí éagsúla: chruthaigh an Shan Van Vocht pobal léitheoirí in Éirinn agus i measc na n-imirceach Éireannach san Airgintín ach go háirithe; agus d’éirigh léi pobail áitiúla a thabhairt le chéile chun breathnú ar a cuid tableaux vivants, a thaispeáin radhairc éagsúla a bhain le stair na hÉireann.

Ba iad na línéir an príomhbhealach d’eisimircigh anonn chuig an Oileán Úr agus bhí neart acu ar bord na dtrí bhád sa taispeántas seo.

Tá fáilte roimh imircí, a dúirt sé, má oibríonn siad is má íocann siad a gcáin agus mura mbaineann siad mí-úsáid as an chóras leasa shóisialaigh.

”* Thuig Tom Deirg go maith an bhunchúis a bhí ag cosmhuintir na Gaeltachta le Gaeilge a cheilt ar a gcuid gasúr: ní mba bhuntáiste ar bith dóibh a bheith ag fás aníos sa Ghaeltacht le Gaeilge craicneach gan Béarla líofa acu nuair ab é bád bán na himirce a gcinniúint.

Mar sin féin, tá tionchar na Gaeilge fós le brath ann: ó iarsmaí na teanga a tháinig i dtír leis na himircigh sa naoú haois déag go dtí an spéis atá á cothú sa teanga ag díograiseoirí i gcathair Melbourne na laethanta seo.

Níl na himircigh ag teacht níos mó, agus maidir leis na hÉireannaigh atá i Meiriceá Thuaidh cheana féin, is tapúla iad (agus a gclainn) comhshamhlaithe ná aon dream imirceach eile i Meiriceá Thuaidh.

**SÓC: Is oifigeach tú le seirbhís na n-imirceach Gaelach i Milwaukee; cén t-éileamh atá ar bhur gcuid seirbhísí?** JG: Nílimid chomh gnóthach is a bhíodh.

Glactar leis go bhfuil saol na heisimirce athraithe go mór don imirceoir féin ó d’imigh na milliúin Gael ar an bhád bhán go Meiriceá agus go Ceanada in am an Drochshaoil.

Glactar leis go bhfuil saol na heisimirce athraithe go mór don imirceoir féin ó d’imigh na milliúin Gael ar an bhád bhán go Meiriceá agus go Ceanada in am an Drochshaoil.

Glactar leis go bhfuil saol na heisimirce athraithe go mór don imirceoir féin ó d’imigh na milliúin Gael ar an bhád bhán go Meiriceá agus go Ceanada in am an Drochshaoil.

Bhí na heisimircigh a d’imigh as an tír seo ins na fichidí agus sna caogaidí an chéid seo chuaigh thart níos dóchasaí go bpillfeadh siad abhaile, ach níor phill an chuid ba mhó acu.

Níos aistigh fós, níl canúint an deiscirt ar éinne sa chathair seo, ach meascán de Bhéarlaí na gcathracha oirthearacha mar Nua-Eabhrac agus Baile an Tí Mhóir as a dtáinig imircigh an 19ú haois.

Deoraithe a thugtar orainn ach tá a fhios ag an saol nár thoiligh éinne againn teacht anseo.

D’úsáid sé leabhair neamhghnácha, cinnte, ina léacht in NYU mar gheall ar stair imirceach na hÉireann, leabhair cosúil le foinsí socheolaíochta sainiúla de chuid Orlando Fals Borda, Conrad Arensberg, Sol Kimball agus E.

An léargas é sin, go bhfuil maoiniú cruthú fostaíochta an Údaráis coillte chomh mór sin go bhfuil na heagrais fhiontraíochta agus fhostaíochta éagsúla ag feidhmiú faoin díon céanna i ndáiríre? Bagairt an Eitleáin Bháin ============== Ó am a bhunaithe, tá éacht déanta ag Údarás na Gaeltachta jabanna a chruthú sa Ghaeltacht.

" Bhí díospóireacht bhríomhar sa halla tar éis na n-aoíchainteoirí, agus cén fáth nach mbeadh, mar is dream eile iad a bhí tréigthe ag Rialtas Bhaile Átha Cliath anuas na blianta: na mílte a líon an bád bán le dul thar lear d’fhonn post a fháil.

Mhínigh sí don slua mór go mbíodh an tUachtarán ina léachtóir socheolaíochta agus polaiteolaíochta, tráth dá raibh, agus ba léir an méid sin sa léacht a thug sé dúinn, dar teideal ‘Learpholl agus a Lucht Imirce as Éirinn’.

Léacht Eolais ===== Dúirt sé linn go raibh neamhaird tugtha do thaithí na n-imirceach, go mór mór nuair atá ‘imirce neamhbhuan’ i gceist.

*“Is it an X you put down when you sign for the sub?”* In alt amháin, déanann Mac Amhlaigh cur síos ar na mothúcháin casta a ghintear i gcroíthe na n-imirceach agus iad ag déanamh iarrachta saol a chruthú dóibh féin tar éis dá gcomhphobal dúchasach cliseadh orthu go leanúnach.

Ag tarraingt ar bharr Chnoc Charn Tóchair, chonaic mé Carn na nImirceach, carn ar a fhágadh imircigh cloch agus iad ar a bhealach go Doire le himeacht chun na coigríche ar an bhóthar ársa a bhfuil a iarsmaí le feiceáil go fóill.

Tugtar imircigh idirnáisiúnta ar dhaoine a chónaíonn i dtíortha nach iad a dtíortha dúchais iad.

Ach dá mhéad imirceach mná ar domhan is ea is leitheadaí an éagóir a dhéantar orthu, ar máithreacha, íníonacha, deirfiúracha is mná céile iad.

Agus má bhí na mílte ón Rheinland ar an mbád bán chomh maith, ní tír le tréigean atá sa nGearmáin lenár linn féin ach tír le triall uirthi, ach oiread le Meiriceá fadó.

Bíonn torthaí is iarmhairtí na himirce le sonrú go géar i dtíortha bundúchais na n-imirceach chomh maith.

Aithníonn sé go gcuireann imircigh le forbairt na dtíortha saibhre is gur minic a bhíonn forbairt na dtíortha bunaidh thíos leis nuair a théann saoránaigh oilte thar lear.

” Níorbh ionann na hÉireannaigh a chuaigh chun na hAirgintíne agus do go leor imirceach eile.

Thaispeán Jenkins an sang-froid céanna nuair a dhiúltaigh sé d’achainí na bpóilíní cártaí aitheantais a thabhairt isteach d’eisimircigh Éireannacha sa Bhreatain tar éis bhuamaí Guildford agus Bristol i 1974.

Spreag cuid oibre na heagraíochta Aisling i Londain an stiúrthóir scannán Tom Collins le scannán a dhéanamh mar gheall ar na himircigh Éireannacha sa chathair sin agus anois, mar a mhíníonn Ciara Nic Gabhann, tá seans ann go bhfaighidh an saothar ainmniúchán do Ghradam Oscar.

Tugann Bearnaí Ó Doibhlin cur síos ar ghné de truamhéile na staire, an bád bán a thug girsí is mná óga, amach as Teach na mBocht, anonn chun na hAstráile.

Bhí John-Paul Mc Carthy ag póirseáil trí leabhar Dhónaill Mhic Amhlaigh, Dialann Deoraí, le blaiseadh de shaol na seanimirce as Éirinn ó dhuine a d’fhág cuntas foirfe ina dhiaidh.

Rinne roinnt de lucht na himirce níos fearr ná a chéile.