"Sin duine atá ar aon intinn liom féin," a mhaíonn Balor na Barrshamhla Báine.

Inneall gan truailliú nach gcuireann leis an téamh domhanda – slí chun neamhspleáchas ón ola a bhaint amach? Nach iontach an rud é? Is cinnte gurb ea, ach is gá an cheist a chur: cad as a dtagann an hidrigin seo? Bhuel, más réiteach idéalach atá muid a lorg, is as “fuinneamh malartach” (fuinneamh “glan” as an ghaoth nó as hidrileictreachas) a dhéanfar an hidrigin (scoiltear uisce (H2O) go leictreach chun hidrigin agus ocsaigin a tháirgeadh).

Ach ní fhéadfaí choíche cur síos a dhéanamh ar na Cluichí Oilimpeacha mar imeacht spóirt amháin; is gluaiseacht dhomhanda iad a bhfuil idéil agus fealsúnacht ar leith ag baint leo.

’ Uaillmhian theoranta go maith í seo, ach más ea, is ceann é ar theip go hiomlán ar an rialtas seo a bhaint amach le linn na conspóide deiridh faoin tástáil mhaoine.

Bheadh sin sách dona dá gcuirfidís na héisc i dtír anseo, le go bhféadfaí iad a phróiseáil sna monarchana atá díomhaoin cheal éisc.

Dúirt an stairí ealaíne, Vasari, sa 16ú aois gur ‘il divino’ a bhi ann, cruthaithe ag Dia mar bharrshamhail den duine mar ba cheart don duine a bheith in achan bhealach idir filíocht, ealaín agus áilleacht cholainne.

Creideann cuid mhór daoine - mé féin ina measc - gur cuspóir uasal é sin ach go bhfuil sé faoi smál ag modhanna suaracha lucht an fhoréigin.

Nó an mbeidh? Má tá Brown agus Cameron agus Clegg chomh séimhbhladrach sin, tá siad mar a bheadh réaltaí scannáin ann i gcomórtas leis an drong a bhfuil sé d'uaillmhian ag a mbunús muid a threorú isteach sa 20ú haois (sic).

Díríonn sé ar an bpríomh-uaillmhian a bhí ag an Síónachas ón dtús -- stát Giúdach a chruthú sa Mheánoirthear tríd na dúchasaigh a easáitiú.

Bhí an tionchar le feiceáil in achan ghné den tsochaí agus go háirithe ar an dreach fhisiciúil - an dealbhóireacht, an ailtíreacht agus an phéintéireacht agus ba iad na baincéirí fosta a thug tacaíocht do bharrshamaileacha daonnachais, an fhealsúnacht a spreag an Athbheochain sa chéad dul síos.

Bhunaigh Benito Mussolini stiúideonna scannánaíochta Cinecittà i 1937, i suíomh díreach taobh amuigh de chathair na Róimhe, mar ionad ina bhféadfaí friotal agus íomhá a chur ar uaillmhianta na bhFaisisteach.

Sula bhfad tar éis do Roy suíochán a bhuachaint i 1948 i Londain, bhuail sé lena beau idéal polaitiúil, Hugh Gaitskell, an Seansailéir deireanach a bhí ag Attlee roimh fhilleadh Churchill i 1951, agus namhaid glan ag an eite chlé i bPáirtí an Lucht Oibre, lucht Aneurin Bevan.