Tá báid chumhachtacha farantóireachta anois ag tabhairt daoine isteach ar an mBlascaod agus má tá tú i measc na ngealt sin ar maith leo liathróid bheag bhán a bhualadh timpeall ar feadh an lae, tá galfchúrsa den scoth acu i nDún an Óir.

An rud a deir mo chara Áine i gcónaí ná, "Ná bí ag smaoineamh air, nó fágfar i dteach na ngealt tú.

Ní hamháin sin ach b'fhéidir go ndéanfadh gealt éigin ionsaí fisiceach ort le teann feirge ar nós mar a tharla cúpla bliain ó shin i gcás réiteora áirithe i mBaile Átha Cliath.

Ní dhéanfadh ach gealt cinneadh mar seo.

DENIS: Bhuel, tá aithne agam ar sheanbhean atá i dteach na ngealt faoi láthair a bhfuil áit le ligean ar cíos aici.

“Dúirt daoine áirithe liom, ‘Is gealt tú.

Dá ndéarfá ag an am sin gur gearr go mbeadh muid ag dul go Meiriceá gach bliain le siopadóireacht na Nollag a dhéanamh, is dócha ná a mhalairt go mbeadh daoine ag moladh go gcuirfí i dteach na ngealt thú.

Nuair a d'amharc mé ar a chás ar an idirlíon thuig mé go raibh an t-ádh orm éalú ón ghealt seo.

Ag an am, bhí go leor gealt ag dul thart a d’amharcfadh air seo agus b’fhéidir a ghlacfadh treoir uaidh agus a dhéanfadh dochar d’Aidan.

Beidh cuimhne ar an bhliain stairiúil seo mar “Bhliain na Chuckle Brothers” – an Céad-Aire, Ian Paisley, agus a dhlúthchara, Martin McGuinness, ag gáire mar a bheadh gealta iontu.

Ar ndóigh, deir go leor daoine gur ghealt é Smith, agus deir siad rudaí níos measa ná sin faoi freisin.

Tá an sabhaircín agus lus an chromchinn réidh le damhsa sa leoithne; tá na huain óga réidh le damhsa ar na bánta; tá an duilliúr úr istigh sna bachlóga réidh le damhsa ar ghéaga na gcrann; tá an magairlín meidhreach réidh le damhsa ar na méilte; tá Balor Builiúil ag damhsa le bamba agus dírathú; agus tá ceannairí na tíre ag damhsa iomlán an bhealaigh isteach i dTeach na nGealt.

Ba ghealt agus ba chancrán a bhí sa mhúinteoir tiomána nárbh fhiú aird dháiríre a thabhairt ar a chuid tuairimí áiféise toisc nach raibh siad ag aon duine eile.

Ceist Arastatail Agus chuir an fealsamh Arastatail an cheist cad chuige a raibh na fílí, na healaíontóirí agus na fealsúna is fearr ar fad luaite leis an lionn dubh? Ná déanaimis dearmad, ach oiread, dár bhfile buile féin, Suibhne Gealt, a d’imigh, i ndiaidh dó uafáis na cogaíochta a fheiceáil i gCath Mhaigh Rátha, ar seachrán mire ar fud sléibhte agus coillte na hÉireann an 7ú Céad, ag déanamh cónaí sna crainn agus ag fógairt áilleacht agus diamhracht an dúlra ó bharr na gcrann i bhfilíocht shnoite cheolmhar.

An gcabhróidh na leasuithe dlí atá á moladh sa Bhrasaíl agus san Ísiltír? Má léiríonn eachtraí Rio de Janeiro agus Alphen aan den Rijn rud amháin, is é seo é: tiocfaidh gealt ar ghunna nuair a theastaíonn uaidh – laistigh nó lasmuigh de chóras an dlí.

An Mhaidhm ====== Agus an stair á samhlú aige mar thonn farraige fanách, scrúdaíodh céimeanna éagsúla an tsainmhínithe casta seo, ón gcur chuige bog, neamheagraithe sa Mhéan-Aois, go dtí teacht i réim rialacha nua a bhaineas le smachtú na ngealt le linn ré Bhreugel nuair a rinneadh cinneadh in iarthuaisceart na hEorpa saoirse na cathrach a bhaint den ghealt agus é do chur fé bhráid an aigéin ar an Narrenschiff, long na n-amadán.

Rinne saineolaithe Hôpital Général Phárais iarracht an ghealtacht a scrúdú fé choincheapanna an leighis, agus má dhein, chuireadar riocht nua ar an ngealt.

I mí na Samhna, nuair a rachaidh muintir Mheiriceá le vóta a chaitheamh lena gcéad uachtarán eile a thoghadh, ní hamháin go mbeidh rogha acu idir an Daonlathach, Barack Obama (nó Hillary Clinton, b’fhéidir, má éiríonn le “gealt aonair” deireadh a chur le huachtaránacht eile) agus an Poblachtach, Ron Paul, ach beidh iarrthóir eile ann ón tríú páirtí nua a bheas ag seasamh don “lár radacach.

Is iomaí cineál saibhris i saol an duine agus má tá spraoi áirithe sa bhreis ionainne ó shíorshileadh na fearthainne a thiomáineann go Gleann na nGealt sinn níos mó ná aon dream eile timpeall orainn, bímis groíúil agus roinnimis a bhfuil ionainn de spraoi faoi dhraíocht an tsaoil seo.

Gach duine beo againn agus ár gcroí inár mbéal agus ár súile dírithe go géar ar an “gealt” sin.

Bhí an t-uafás díospóireachta, mionscrúdú agus iniúchadh anama ar siúl le blianta beaga anuas maidir leis na tuairiscí éagsúla ar mhí-úsáid páistí (agus daoine fásta) sna forais éagsúla a bhí in Éirinn san am atá thart, tithe “na ngealt”agus na scoileanna ceartúcháin ina measc.

Tír na nGealt ==== “Ach tá cúpla duine anseo is ansiúd a deireanns ‘Breathnaigh, níl sé seo ceart, níor cheart go dtarlódh sé seo.

Ba í an fhearthain a d'iompaigh ina ghealt gach aon duine acu den slua daonna a thug aghaidh amach as an uaimh.

D’fhág Robert McMillen ‘Gleann na nGealt thoir’ seal, seal a thug deis dó meabhrú ar ‘cló ceart’ na ndaoine, cló atá ceilte ar éigean orthu i stair oidhreachta na comharsan acu féin.