Ní ghlacfadh na hEilvéisigh francophone le hAire nach mbeadh Fraincis líofa aige/aici.

Tá caighdeán na himeartha sna *Major Leagues* chomh hard sin anois gur beag sult is féidir a bhaint as na cluichí, agus na himreoirí ag imirt mar chloig Eilvéiseacha.

Béal Feirsteach ‘onórach’ eile, an tEilbhéiseach Heinrich Wagner a bhí ina ollamh le Ceiltis in Ollscoil na Ríona i lár na haoise seo chuaigh thart a rinne an chéad iarracht eile le taifeadadh eolaíochtúil a dhéanamh ar theanga bheo na Gaeilge ar fud réigiúin na Gaeltachta, agus gan dearmad á dhéanamh aige de na ceantair bheaga thréigthe taobh amuigh de na mórlimistéir Ghaeilge san iarthar, san iarthuaisceart agus san iardheisceart.

A luaithe is a shroich muid cathair Shingeapór, meabhraíodh dom tuairim Bhreandáin Uí Eithir ar ghlaine na hEilvéise: “Tá teoiric agam, cé nach bhfuil ann ach teoiric, go mbíonn meitheal mhór oibrithe amuigh ar feadh na hoíche ag scuabadh, ag bearradh agus ag níochán na tíre.

Is féidir an straitéis seo a bhrath san aiste a scríobh Wallace ar bhuanna fisiciúla Roger Federer, an laoch leadóige Eilbhéiseach, fé theidil, Roger Federer as religious experience.

Dealbhóir cáiliúil na hEilbhéise, Alberto Giacometti, a shnoí an saothar eisceachtúil seo.