Nuair a bhí foireann Átha Cliath ag imirt agus ag traenáil sna 70í, thraenáil siad an-dian ar fad, ach ní raibh aon eolas ná tuiscint acu ar 'théamh suas' i gceart, na meatáin a shíneadh i gceart, deochanna cearta agus bia ceart a thógáil, 'téamh síos', folcadh oighir a ghlacadh agus mar sin de.
Ina dhiaidh sin, agus muid breá teolaí, ar aghaidh liom féin agus beirt col ceathracha de mo chuid (a bhí ansin ar saoire) go Kaikoura chun míolta móra a
fheiceáil.
Déantar an réamhullmhúchán mar is gnáth - sliotair anonn is anall idir imreoirí, imreoirí anonn is anall ag bualadh an tsliotair ó dhuine go duine, síneadh agus searradh na matán agus mar sin de.
”
Tuigeann líon mór na bProtastúanch a bhfuil suim acu sa Ghaeilge go bhfuil an teanga fite fuaite i stair na cathrach agus tá teach fuar na Gaeilge – má bhí sé riamh ann – ag téamh suas.