Cuireadh an tAontas Airgeadaíochta ar bun agus tugadh lear mór réimsí inniúlachtaí sa bhreis don Aontas.

Bronntar duaiseanna airgid, ar fiú suas le £200 iad, ar na daoine a ghnóthaíonn an chéad áit sna comórtais phíobaireachta agus bíonn suimeanna níos lú i gceist don dara agus don tríú háit.

Mar bharr ar an donas, dá bhoichte an tír is ea is mó talaimh a chaithfidh an rialtas a chur ar leataobh don fhiadhúlra chun iasachtaí nó cúnamh airgid a fháil ón mBanc Domhanda agus ón gCiste Airgeadaíochta Idirnáisiúnta.

Tá an geilleagar ag crapadh thart timpeall orainn, agus de réir na réimhaisnéise is déanaí a d’fhoilsigh an Ciste Airgeadais Idirnáisiúnta (CAI), is chun donachta níos túisce ná a mhalairt a bheas sé amach anseo agus go ceann fada go leor.

Sa deich mbliain idir 1998 agus 2008 nuair a thosaigh an ghéarchéim airgeadais, ní raibh muintir na hÉireann ag coigilt a ndóthain chun freastal ar riachtanais iasachta na tíre.

Is léir dúinn fosta go raibh lochtanna móra ar dhearadh an Aontais Airgeadais.

Tá an tacaíocht airgid gan bhunús réadúil, dar le Robert McMillen, agus tá teipthe go tubaisteach ar iarrachtaí an teanga a chur chun cinn.

Is cleasach an ealaín an t-airgead, mar is eol dúinn anois, ach is í ealaín chliste airgid, nó ealaín chliseadh an airgid, le Frank Buckley a tharraing aird Chiara Nic Gabhann san alt seo.

Is cleasach an ealaín an t-airgead, mar is eol dúinn anois, ach is í ealaín chliste airgid, nó ealaín chliseadh an airgid, le Frank Buckley a tharraing aird Chiara Nic Gabhann san alt seo.