Ní luaithe Leamh Ó Cuinneagáin ina Chathaoirleach ar Údarás na Galltachta ná Eastát Tionsclaíochta Ghí d'Ór bánaithe aige; muintir Ruibéar Mótair sportha spíonta, agus gan de leithscéal ag teacht ón Uascán Ó Cuinneagáin ach: " Níor chóir dóibh bheith ag déanamh mótar as ruibéar ar chor ar bith ar scor ar bith! Nach bhfuil a fhios ag an domhan mór gur as iarann a dhéantar mótair.

Bhí mé ag smaoineamh ar rud inteacht urchóideach a chur isteach sa chóras uisce poiblí thall, ábhar inteacht a dhéanfaidh dímríoch iad, sa dóigh go mbeidh mé ábalta an tír a cheansú gan stró.

Mheas sí go raibh cuma cinéal anbhann, fágtha air go dtí an lá inniu.

Tá sin níos airde ná dá bhfuil d’fhir thart uirthi agus ní anbhann atá siadsan.

Leagadar rompu agus rinne uisce faoi thalamh le chéile le bheith cinnte gurbh é an náisiún mór, saibhir, an Fhrainc, agus nárbh é an tírín beag, bocht, Éire éidreorach (a bhí saibhir cúpla bliain ó shin ach nach bhfuil cianóg rua ná sciúrtóg fanta anois aige), a rachadh chun na hAfraice Theas an bhliain seo chugainn le himirt i gcomórtas Chorn an Domhain (sacar, ní rugbaí, ar eagla na míthuisceana).

Cailleadh na focail ar mo theanga agus ní raibh ag teacht ach fuaim aisteach éidreorach.

Más lag lúbach an teanga seo mar a labhraítear in Éirinn í, ghlac Diarmuid Johnson misneach ón saibhreas agus ón gcruinneas urlabhra a mhothaigh sé i dTrier na Gearmáine an mhí seo caite.