“Bíonn siad beirt thuas údaí agus iad sáite ann achan oíche Mháirt.

Sáite i gcúrsaí reatha ======= Ar scoil, bhí Fisk sáite cheana féin i gcúrsaí reatha, ag léamh *The Times *gach tráthnóna agus ag baint duaiseanna as ucht a chuid eolais ar chúrsaí an domhain.

” Thuig sé cén sáiteán a ghortódh í.

” Thuig sé cén sáiteán a ghortódh í.

Bhí sí sáite sna tuairiscí teilifíse an oíche sin.

Agus na cosa cóngarach don talamh, an tóin dingthe amach agus an intinn gafa leis an phaisean a chruthaíonn an ceol agus an rithim i gcorp an damhsóra, feiceann an breathnóir duine atá sáite i ngnéasacht nó i gcollaíocht s'acu féin agus an pléisiúr a thagann leis sin.

Ach bhí na céadta duine i láthair agus ba dheacair dom a bheith sáite sna rudaí seo agus na sluaite móra thart timpeall orm, go mór mór agus cuid acu ag glacadh grianghraf in áiteanna nár chóir dóibh a bheith á nglacadh.

Sheas mé go ciúin ag éisteacht, mo chuid súl sáite sa spéir agus mé ag croitheadh mo chloiginn.

Ní fios cad é a tharlódh dá dtiocfaí ar réiteach go luath sa scéal, ach de réir mar a fuair an deichniúr príosúnach bás i gcarchair na Ceise Fada, b’amhlaidh ba láidre a d’éirigh Sinn Féin agus mothúcháin gach náisiúntóir sáite i gcoimhlint na carcrach, a mhalairt den rud a bhí Thatcher ag iarraidh a chur i gcrích.

Tumtha, mar a bhíos, i mbréagshoineantacht an phobail tuaithe sin don dá uair a chloig go leith ba chineamúla, b’fhoirfe is ba dhúshlánaí a tháinig inár dtreo le fada an lá.

5 uair sáite sna meáin siamsa.

Tháinig mé go Stanford le mo dhochtúireacht a chríochnú – tháinig mé ann le hobair a dhéanamh faoi stiúir Joe Greenberg ach d’aistrigh mé go dtí an tsochtheangeolaíocht le Charles Ferguson ansin agus chuir sin brón, is dóigh, ar Joe Greenberg, ach bhí mo chroí doirte isteach sa tsochtheangeolaíocht, dháiríre, cé gur tábhachtach an obair í rangú theangachaí an domhain.

Is féidir leat cuairt a thabhairt ar an bPortaingéil Bheag, béile a ithe i mBaile Choiré, a bheith sáite in éadaí ar athreic ag margadh Kensington nó dul chuig an Annex, ceantar na mac léinn mar a bhfuil an t-atmaisféar is bíogúla sa chathair.

Tá beirt sa dráma – fear imníoch, tirim atá sáite sa seanashaol agus é ag iarraidh léacht i gcuimhne ar a athair a thabhairt agus tá an pháirt seo ag Manchán Magan é féin.

Bhíos tógtha le gach a raibh os mo chóir agus as a bheith amuigh ag marcaíocht.

’S í do chanúint leathan a nochtann gur coimhthíoch saonta thú go dtáinig tú ó thaobh eile na farraige is nach bhfuil eolas ar bith agat ar nósanna na hÉireann ’S é do cheannaghaidh neamh-Áiseach a nochtann fiú gan focal amháin a rá go bhfuil tú gan dabht i do waiguoren* ’s nach bhfuil eolas ar bith agat ar nósanna na Síne Sléibhte maorga atá i do thimpeall Cuireann na carraigeacha crochta iontas ort Tá tú sáite i nglaise na bpáirceanna is na bhfánaí Is ar do shuaimhneas atá tú ansin Agus tú i measc na ndaoine ag canadh is ag caint is ag ól Sa teach leanna beoga i nGleann Nó ag rince in éineacht le comharsana Sa tsráid bhríomhar i Yangshuo Beidh lúcháir an chomhluadair chroíúil ort Ní i do waiguoren a bheidh tú níos mó Mo rabhadh duit, a chara Uair amháin agus tusa san áit Tiocfaidh draíocht ort i ngan fhios duit is beidh sé do do mhealladh go deo!

Is cuimhin leis “go raibh sé gafa leis an spórt, d’imir sé ar chaighdeán ard agus gur bhreá leis a bheith i gcomhluadar na foirne.