Go deimhin, reáchtáileadh babhta de Chorn Sacair UEFA ar Pháirc an Cháthanaigh i 1986, nuair a bhí FC Groningen na hÍsiltíre in iomaíocht le Galway United.

"Tá grúpa againn ón Ionad Cultúrtha Éireannach i Phoenix, Arizona, agus daoine ó Shasana, ó Cheanada, ón tSeapáin, ón Ísiltír agus ón Ghearmáin.

Bhí daoine ann as roinnt tíortha, an Ollainn, an Ghearmáin, an Iorua, Éirinn, Sasana, na Stáit Aontaithe agus Ceanada san áireamh.

Le mo chois féin, bhí beirt fhoghlaimeoirí eile ann – Henny ón Ollainn, oibrí sóisialta a rinne cúpla siúlóid an-fhada san Afraic ar son na carthanachta, agus Chuck ó na Stáit Aontaithe, a oibríonn le staitisticí agus a chónaigh i bPeiriú agus é níb óige.

Deirtear go raibh níos mó muilte gaoithe anseo i gceantar amháin ná in áit ar bith eile taobh amuigh den Ollainn.

Níl ganntanas roghanna ann ó thaobh áiteanna spéisiúla de má tá tú sa tóir ar shaibhreas cultúrtha agus staire agus, gan aon amhras, ní eisceacht ar bith é seoid na hOllainne, Amstardam.

1395-1441), a chuir tús leis an Scoil Phéintéireachta Phléimeannach agus an duine a thug teicnicí péintéireacta ola chun foirfeachta; Rogier Van Der Weyden (1400-64), a rinne staidéar ar dhaoine cráifeacha inár éirigh leis a bpearsantacht a léiriú; Hieronymous Bosch (1450-1516), ealaíontóir eile a rinne staidéir chráifeacha ach a raibh teachtaireachtaí dorcha fáthchiallacha taobh thiar díobh; agus Pieter Bruegel Sinsear (1525-69), a d’úsáid tírdhreacha na hOllainne agus saol mhuintir na tuaithe mar amhábhar a chuid pictiúr.

Ní mharaítear ach leath oiread daoine *per capita* san Ísiltír gach bliain is a mharaítear in Éirinn.

Ba é an cleachtadh a bhí aige go dtí sin ná pailéad dorcha gruama a úsáid agus é ag léiriú an tsaoil laethúil a bhí á scrúdú aige ina thír dhúchais, an Ísiltír.

B’éigean do Bernhard eirí as a cheapachán mar uachtarán ar CFD sa bhliain 1976 nuair a nochtadh le linn éisteachta de chuid Sheanad na Stát Aontaithe gur iarr sé $1 milliún ar Lockheed ina chúiteamh sin go dtabharfaí conradh don chomhlacht aerárthaigh throdaíochta a dhíol leis an Ollainn.

Ar aghaidh liom ansin go dtí Azqueta agus Mayor de Monjardin áit a bhfuil auberge a reáchtáil ag grúpa soiscéalaithe as an Ísiltír.

Chríochnaigh foireann na hÉireann sa tríú áit i gCraobh Eorpach na mBan FIRA-AER i mí Bealtaine seo caite san Ísiltír.

Bhí scéal amháin ar chuir mé suntas ann, scéal faoin gclann seo a bhí ag dul ar ais go dtí an Ísiltír tar éis saoire an tsamhraidh a chaitheamh in ionad campála i ndeisceart na Fraince.

Ar an deichiú lá Bealtaine, tháinig deireadh leis an gCogadh Bréige nuair a thug arm na Gearmáine ruathar ar an Lucsamburg, ar an mBeilg agus ar an Ísiltír agus ghlac seilbh orthu.

Ní raibh an Tír Fá Thoinn riamh leath chomh fá thoinneach agus atá tír na hÉireann.

Dhá lá ina dhiaidh sin, ar an taobh eile den domhan, thart ar mheán lae, shiúil Tristan van der Vlis, Ollannach de 24 bliana d’aois, isteach in ionad siopadóireachta in Alphen aan den Rijn, cathair bheag i gcroílár na hOllainne.

Ach is cuimhin liomsa go maith cá raibh mé an lá gur bhuail an Ísiltír Éire i gCorn an Domhain i 1994.

Tá crosa na dtíortha ar fad a bhí ar son King Billy ar an bhratach uasal álainn sin: Sasana, Albain, An Bhreatain Bheag, An Ísiltír agus Cúige Uladh.

Agus feidhm á baint as scoláireacht de chuid na hÍsiltíre a dhéanann cur síos ar iompar na n-othar agus na ndochtúirí sa tír sin fén réimeas dleathach ana-dhifriúil, dhiúltaigh na breithimh aithris a dhéanamh ar an gcóras Ísiltíreach a ghlac le ‘*560 patients (some 0.

Ach ní léir in aon chor féiliúnacht an reductio sin mar níor scríobh na breithimh i ndáiríre mar gheall ar an nasc idir chúinsí sainiúla thinneas Mrs Fleming agus na torthaí diúltacha san Ísiltír dár béimníodh.

Gaelachas an Eorpachais, nó Is Forleitheadach Galar na Gaeilge ======================== Bhí Balor ag éisteacht le bean as an Isiltír a bhí ag caitheamh siar piontaí Heineken agus ag moladh mhuintir na hÉireann go hard na spéire: “Bhí cairde de mo chuid ón bhaile anseo anuraidh,” a dúirt sí, “agus tuigim anois nach ndearna siad áibhéil ar bith agus iad ag caint faoin tír seo: an aimsir álainn, na piontaí den scoth, ceol nach bhfaighfeá a leithéid i dtír ar bith eile, agus Gaeilge bhinn bhlasta thart orainn an t-am ar fad.

An cheist atá ann anois don chláruimhir 132 ná – an ndíolfar níos mó caranna i mbliana ná mar a díoladh anuraidh? Ón eolas atá faighte agam, d’éirígh leis an tseift seo san Ísiltír, ach, ar ndóigh, is ag deireadh na bliana seo a bheas achan scéal againn.

Nílim muiníneach go bhfuil an mianach ceart i bpolaiteoirí na hAstráile le cinneadh misniúil a dhéanamh i dtaca le ceist eitice chasta na heotanáise toilteanaí, mar a bhí ina gcomhghleacaithe san Ísiltír, san Eilvéis agus sa Bheilg.

Dhá shléacht gan chéill, sa Bhrasaíl agus san Ísiltír.