Ar an bhealach abhaile, stad muid ag ceann Chaol Thunga agus dhreap muid suas go dtí broch darb ainm Dun na Maigh, a bhfuil radharc leathan uaidh trasna an inbhir.
Anseo, bhí Garvin ag iomrascáil leis an bhfadhb chéanna, ach bhain seisean ceol as saothar Mancur Olson, *The Logic of Collective Action*, ach go háirithe an teoiric aige siúd a bhaineas leis an “*free rider effect*” a chuireann isteach ar bhláth na sochaithe daonlathacha.
Cuireadh an cheist, cén chaoi ar féidir le rud chomh mór sin dul as amharc?
Céad bliain ó shin ní fhéadfaí ceist mar seo a chur siocair gur síleadh an t-am sin go raibh an domhan chomh mór agus an fharraige chomh fada fairsing is gur ar éigean a d’fhéadfaí é a shamhlú go fisiciúil.
dtiocfadh oidhreacht chomh saibhir fairsing sin amach assuch a rich extensive legacy would come from
Is beag a shíl aon duine ag an am go dtiocfadh oidhreacht chomh saibhir fairsing sin amach as an cheardlann bheag shuarach seo agus mar chuid den oidhreacht sin go mbeadh L'Homme Qui Marche I , a díoladh ag Sotheby's i Londain ar $104.
In agallamh cuimsitheach do Beo!, labhair sé le Breandán Delap faoi staid na litríochta agus na foilsitheoireachta Gaeilge, faoi cheol tíre na Gaelachta, faoin chlár conspóideach faisnéise Fairytale of Kathmandu agus faoin drochbhail atá ar dhrámaíocht na Gaeilge faoi láthair.