Eisean a d'athraigh an nós sin, agus anois tá muintir na hÉireann ag sodar i ndiaidh na bPoncánach lena gcuid *en-suites *agus téitheoirí *patio*.

“Nuair a chuaigh sé isteach i bhForaois na Gaeilge, agus nuair a bhí siad siúd ag lorg duine le tionscadal tras-teorainn a bhunú, cé eile a gheobhaidís ach Fear Dia? Cé eile a mbeadh tuigbheáil chomh leathan sin aige; cé eile a mbeadh taithí chomh mór sin aige ar an dá thaobh de gach rud a fheiceáil? "Chuir George Bush fios air, ar son NASA, le fáil amach cén dreach a bhí ar an taobh eile de Pluto, ach ní raibh Éamó Ó Caoimhnis sásta scaradh leis, fiú ar an trí chéad milliún a bhí na Poncánaigh ag tairiscint.

Beidh mé buíoch as síob le Mackenzie is na Poncáin.

Deirfiúr liom atá ina cónaí i Meiriceá le sé bliana anuas a phós Poncán agus tháinig slua Poncánach anall leofa mar sin leis an ócáid a cheiliúradh.

Is ann a théann maithe agus móruaisle shaol na Gaeilge agus shaol an cheoil Ghaelaigh ag an am seo gach bliain, agus go hiondúil bíonn an gabhar á róstadh ag na Poncáin – ach i mbliana, an é an gabhar nó an gadhar a bheadh á róstadh? Gan seanbhaile a dhéanamh den scéal, bhí mé bodhraithe ag an ghleo agus mé fós scór bloc ón suíomh cois Loch Michigan.

An bhfuil mórán difir idir dul ag breathnú ar bhochtáin sa favela agus dul ag breathnú ar mhoncaithe sa zú? An dtaitneoidh sé leis an tseanbhean úd atá ag crochadh éadaí ar dhíon a botháin, thall, go mbeidh scaifte gringos ag glacadh pictiúirí dí ar ball? Pléascann Enderson ag gáire.

Tá a fhios agam cad é a dhéanfaidh muid: tabharfaidh muid do na Poncáin é an chéad uair eile a bheidh Obama anseo nó in Éirinn.