Ach d'éirigh le Sheridan teanga uilíoch a úsáid ina scannán, trí úsáid an ghrinn go háirithe.

Insíonn Bewick dom go bhfuil níos mó ná milliúin figiúr mar sin aimsithe i gcultúir éagsúla an domhain, "Is mian uilíoch é," a deir sí.

Tá clú idirnáisiúnta ar na pictiúir seo, go háirithe *An Scréach*, atá aitheanta mar chomhartha uilíoch an éadóchais ó tarraingíodh é in 1893 agus atá anois mar chomhartha íocónach ar fud an domhain.

Is é cúis nach rómhór an imní atá ar Miller fá dheireadh na ré sin gur sa dara cuid den chéad pharagraf úd a chuireann seisean suim; sa litríocht faoina gné uilíoch shíoraí.

Is é cúis nach rómhór an imní atá ar Miller fá dheireadh na ré sin gur sa dara cuid den chéad pharagraf úd a chuireann seisean suim; sa litríocht faoina gné uilíoch shíoraí.

Tá sé uilíoch, mar sin, freisin.

Baineadh tuisle as iarrachtaí Clinton plean sláinte uilíoch a bhunú sa tír, agus, treisithe ag seo, dhírigh an grúpa ar phleananna chun cumhacht iomlán a fháil i Meiriceá agus, i bhfad na haimsire, b'fhéidir ar an domhan féin.

” Deir Krauss go gcabhraíonn teangacha linn tuiscint a fháil, ní hamháin ar ár dtimpeallacht áitiúil féin, ach ar cheisteanna uilíocha agus fadhbanna a bhaineann leis an chine daonna i gcoitinne, de bhrí go bhfuil slite difriúla ag a gcainteoirí le féachaint ar spás, ar am agus ar an chaidreamh idir daoine.

5% in Éirinn, tíortha a bhfuil córais sláinte uilíocha acu.

Ar ndóigh, ní thuigfidh Eorpaigh go rómhaith cén fáth go bhfuil an bille seo chomh conspóideach, mar tá cóireáil uilíoch sách fairsing in Iarthar na hEorpa, ach is rud nua do Mheiriceánaigh é, agus tá faitíos orthu roimhe.

Is scannán ar ardchaighdeán cineamatagrafaíochta é Na Cloigne a dhéanann scagadh ar théamaí uilíocha; éad, achrann teaghlaigh, slánú anama, agus tugann sé dá réir spléachadh dúinn ar an taobh dorcha den chine daonna.

An bac uilíoch athartha sin.

Fealsúnaí ab ea Foucault go hoifigiúil, agus léargais uilíocha domhanda idir lámha aige ina chuid leabhar éagsúil.

Dar leis, thainig sruthanna intleachtúla éagsúla i dteannta a chéile gan choinne ná chiall, go fiú díreach tar éis na Muirthéachta, iad araon ar thóir phríomhnamhaid an chomhphobail nua-aimseartha úrnua acu, an Gealt arís, na daoine sin gan smacht, gan anam, gan soineantacht, iad ar aon beag beann ar chuspóirí uilíocha na Jacobins.

An nglacfar de réir a chéile, cuirim i gcás, le cearta daonna, leis an tsaoirse phearsanta, leis an tsaoirse smaointeoireachta, agus leis an daonlathas? Nuair a bheidh an nua-aois bainte amach go hiomlán ag an tSín, beidh a fhios againn cé acu an luachanna buana uilíocha iad na bunphrionsabail a d’eascair ón tSoilsiú nó an smaointe teoranta iad a mhair seal san iarthar sular tháinig an Áis i méadaíocht? Ach táim cinnte nach raibh Xi ag meabhrú na ceiste seo ach oiread.

Ansin tháinig an muirear sóisialta uilíoch – rud nach raibh mórán den uilíochas ag baint leis – agus dá bharr sin níor aithin muid mar mhuirear é.

Chuir sé ceithre leácht beo i dteannta a chéile fé dheireadh, léachtaí sotalacha a dhéanann tóraíocht ar fhreagraí uilíocha do cheisteanna domhanda.

Idirspleáchas na samhlaíochta agus an réasúin faoi réir ag fíoreitic uilíoch a theastaíonn uainn go práinneach.

), Léann an dúchais: aistí in ómós do Ghearóid Ó Crualaoich (Corcaigh, 2012), ní féidir saothar Uí Chrualaoich a chur trína chéile gan dul i ngleic le smaointí uilíocha.

Úsáideann Ó Giolláin réimse leathan de theangacha agus thaighde chun solas uilíoch a scaladh ar théamaí áitiúla, agus más ea, déanann sé cáineadh corraitheach sub silentio ar argóintí D.

Cé go mbaineann leabhar corraitheach Dhónaill Mhic Amhlaigh, Dialann Deoraí, go hoifigiúil le téamaí bunúsacha uilíocha - pá, ocras laethúil, cairdeas, uaigneas agus dóchas- d’éirigh leis téamaí níos teibí fós a iniúchadh freisin.

Tualang Uilíoch ======= Aithnímid uile ‘luach’ an ghrá idirphearsanta seo gan mórán dua ach tá sé dodhéanta ‘luacháil’ chruinn neamhphearsanta a dhéanamh air, dar liom.

Cuireann sé béim ar théamaí uilíocha le linn na hinsinte: crógacht na nGiúdach mar mhionlach stairiúil, tábhacht na bhfocal ina saol ó fhoilsiú an Tórah go dtí Díospóireacht Barcelona i 1263 idir Giúdaigh agus Críostaithe na Spáinne, agus an fhéinmhuinín eitneach ársa sin a léiríodh go glinn glé i leabhair nua-aimseartha Theodor Herzl.

Ós rud é go raibh na haisteoirí go léir ar bharr a réime le linn na n-oícheanta i Londain, ba chuma leis an lucht féachana go bhfacthas na pearsantachtaí uilíocha seo cheana féin.