"Ní ólaim uisce as an sconsa anois," a dúirt mo chara Emer.

Titeann braon mór anuas ón sconsa sa chistín go rialta - ach is cuma! Tá mé i ndiaidh fanacht ansin anois cúpla uair agus bualadh le roinnt daoine suimiúla ann, ina measc scríbhneoir óg ón tSairdín, a chuir faoi ansin ar feadh cúpla seachtain le roinnt scríbhneoireachta a dhéanamh.

Deir mo mháthair go gcuirinn ceisteanna teicniúla uirthi de shíor! 'Cad as a dtagann an solas nuair a bhrúnn tú ar an lasc?' agus 'Cén fáth a dtagann an t-uisce amach nuair a chuireann tú an sconna ar siúl?' Bhíodh sí bréan díom agus de na ceisteanna sin!" B'innealtóir é a hathair agus, trí chomhtharlúint, bhí sé ag obair san earnáil teileachumarsáide fosta - i mbun cúrsaí traenála in Telecom Éireann.

Cuireann sé an stopallán *isteach *sa pholl draenála agus osclaíonn sé na sconnaí.

Ina dhiaidh sin, deighltear an t-uisce ón ola agus sa deireadh tagann an ola ghlas álainn amach as sconna.

Bhí siad sásta a bheith ag cúléisteacht le guthán póca gach ceannaire san Eoraip, ach amháin ceann Enda Álainn.