Iad go léir aoibhinn, álainn, taibhseach faoi loinnir na gréine nó, fiú, faoin bhfearthainn bhog bhraonach.

Ná bac leis na taibhsí agus leis na gruagaigh, an rud a rinne Samhain scanrúil ná an toghchán don uachtaránacht a bheas ann go luath.

Deirtear go ngnáthaíonn taibhsí na saighdiúirí blár Gettysburg go fóill.

Faraor, briseadh isteach sa charr a bhí ar cíos againn in Port Arthur, a bhí ina choilíneacht do phríosúnaigh tráth – b’fhéidir gurbh é ceann de na taibhsí a bhí ciontach! Bhí draíocht éigin ag baint leis an Tasmáin domsa a bhí in easnamh ar an gcósta thoir.

Bhí taibhsí na staire tagtha ar ais chun teacht idir iad agus codladh na hoíche.

I measc na bportráidí a bheidh le feiceáil sa taispeántas, tá a chuid iníonacha, agus pictiúr taibhseach den ealaíontóir stáitse Leigh Bowry a rinneadh i 1994.

Ach níor chuir taibhsí na tréimhse sin isteach ar an cheolchoirm seo, arbh í Róisín Seoighe as Conamara a réalta.

Bhí sé cosúil le dul thar líne éigin agus go tobann bhí muid ag damhsa le taibhsí.

Is minic ráite gur chuir BSL deireadh ar fad le taibhsí na tíre.

(Is doiligh le béal Gaelach na focail “Banríon na Breataine” a rá!) Ach anois is arís, cluintear taibhsí.

Is mar sin a theilgtear an cúpla sa tóir ar thaibhsí rúnda na máthar.

Chuaigh muid thar Medzegorje – ‘áit i measc na sléibhte’ – áit ar thaibhsigh an mhaighdean Mhuire do Mhuslamaigh na tíre, dar leis an eaglais.

Bhí taibhsí ag bogadh tríd an ngail ar chúl an tseomra.

”* Tá Cheyenne - ollréalta glamrac na n-ochtóidí - ar teitheadh óna cháil is ó thaibhsí mhothúchán na ciontachta.

Tá tuama Liam Flannbhuí le feiceáil sa tsaothar seo in ascaill, cláiríní breac-chearnógacha ar an urlár agus dhá chuaille thaibhseacha lasta le solas geal lonrach ar an dá thaobh.

Thug siad éarlamhacht go fial d’ealaiontóirí ar nós Masaccio, Brunelleschi, Donatello, Fra Angelico, Botticelli chomh maith le Leonardo da Vinci agus Michelangelo agus gan an tacaíocht sin, cá bhfios an mbeadh a leath den saothar taibhseach lonrach a d’fhág na healaíontóirí sin ina ndiaidh le feiceáil inniu againn.

Tuigim go gcaithfear cloí leis na bunriachtanais a leagfaidh an Foras síos – agus beidh taibhsí na nuachtán clóite a chuaigh roimhe ag guairdeall thart faoi chaolachaí an tí – ach is mar fhoilseachán ilmheáin go príomha ar cheart breathnú air.

Ba thráthúil an mhaise dó é agus taibhsí na ndaoine a cuireadh chun báis fós le haithint ar fud na sráideanna.

San ionad adhfhuafar sin a d’eagraigh sé oícheanta taibhsiúla go rialta, é i mbun turgnamh le soilse, guthanna/fuaimeanna agus maisithe stáitse éagsúla; mhair na seónna sin ar feadh sé bliana agus ní nach ionadh, nuair a bhí an chuma ar an scéal go raibh Robertson in ann taibhsí na marbh a thabhairt ar ais ar an saol agus dul i mbun cainte arís os comhair lucht féachana.

Sa bhliain 1937 d’oibrigh sé i gcomhpháirt leis an dearthóir Iodálach clúiteach Elsa Schiaparelli ar an ngúna gliomaigh ar baisteadh an ‘Mondrian’ air, gúna taibhseach a chuaigh i bhfeidhm go mór ar Yves Saint Laurent nuair a chruthaigh sé culaith lándathannach sa stíl chéanna i 1965.

Is féidir taibhsí éagsúla a bhrath i leabhar Stevens.

Shiúil Breandán de Gallaí dorchlaí stairiúla Sid Vicious, Nancy Spungeon bhocht agus Jimi Hendrix agus luigh le taibhsí cáiliúla eile i seanóstán i Nua-Eabhrac ar na mallaibh.

Síneann staire na scannánaíochta i bhfad siar ach má mhúch forbairt na haibhléise a lán de na taibhsí, thug forbairt na scannánaíocht cineál fad saoil do na púcaí ar feadh tamaill dar le Mícheál Ó hAodha.