Cé a thabharfadh ábhar beo, spreagúil, conspóideach ar a leithéid sin de shúlach fuarbhlasta? Cé eile ach an t-eagarthóir tiúchraicneach sin Éamonn Ó Doornail agus a leathbhádóir leathchraiceáilte Leamh Ó Cuinneagáin, an bheirt atá taobh thiar d'iris seo na marbhán.

Focal scoir ó Éamonn féin: dúirt sé liom agus muid ag druidim le deireadh ár gcomhrá gur rud thar a bheith speisialta a bhí ann dó a bheith ábalta daoine eile a spreagadh nó mothúcháin a mhúscailt iontu i ndiaidh dóibh a bheith ag amharc ar a shaothar.

Bhí sé sin, b'fhéidir ar shlí, níos spreagúla agus níos tábhachtaí ar go leor slite ná go leor des na cúrsaí foirmeálta ach san am gcéanna bhí na cúrsaí teagaisc a bhí ag an Tuamach ana-neamhchoitianta ar fad.

Is minic nach mbíonn aon oiliúint fhoirmeálta ag na daoine seo agus is dá bharr seo go bhfuil an saothar a dhéanann siad chomh spreagúil agus gan mhóiréis.

Is inspioráid í an Chultúrlann agus níl aon amhras ach go bhfuil sí ag spreagadh suime sa Ghaeilge agus úsáid na teanga i measc an phobail áirithe sin.

" Daoine spreagúla ======= I ndiaidh na scoile bhí sé beartaithe aici dul ag múineadh, ach bhí sí seachtain ró-óg le háit a fháil i gColáiste Dhún Chéirí, mar sin chuaigh sí chun an Choláiste Ollscoile Baile Átha Cliath (UCD) áit a ndearna sí BA sa Ghaeilge agus sa Bhéarla.

Bhí sé i gceist foireann ollmhór a chur ag obair air agus, sna blianta tosaigh, "bhí atmaisféar ana-spreagúil san áit.

Tá achan duine acu ansin ar chúis amháin: leis an Ghaeilge a fhoghlaim, a chur chun cinn, agus suim inti a spreagadh i ndaoine eile.

Le linn do shaolsa cén duine is mó a raibh meas agat féin air/uirthi? Ar na daoine is mó a raibh meas agam orthu le linn mo shaoil bhí, mar oide spreagthach, Peadar Mac Cana; mar státaire éifeachtach, Seán Lemass; agus mar chaomhnóir oidhreachta, Séamus ó Duillearga.

Ach is mí fhriseáilte, íocshláinteach, athbhríoch í mí seo na Bealtaine, dar le laoch na litríochta: an t-am a dtagann duilliúr ar na crainn agus bláthanna ar na sceacha, an t-am a dtosaíonn suán na beatha ag sníomh aníos arís fríd a chuid féitheacha.

Feictear an téama céanna á scrúdú go spraíúil aici sa tsraith a tháinig chun cinn sna nóchaidí agus inar baineadh úsáid go tairbheach as craiceann bó leasaithe chomh maith le nathracha stuifeáilte chun píosaí guagacha spreagúla ar nós *Shuttlecock* (1993) nó *Rugby Ball *(1994) a dhéanamh.

Tá dul chun cinn iontach á dhéanamh agam mar tá sí foighneach agus spreagúil.

An rud is mó a spreagann é ná fairsinge agus éagsúlacht an chine dhaonna agus luann sé Edward Hopper, Caravaggio agus Francis Bacon mar chuid de na mórealaíontóirí a chuaigh i bhfeidhm air agus é ag foghlaim a cheirde.

Is é príomhaidhm IMRAM ná a léiriú gur litríocht nua-aimseartha spreagúil cheannródaíoch í litríocht na Gaeilge a thuilleann ardán náisiúnta agus idirnáisiúnta agus is é cuspóir na féile ná spéis daoine óga a chothú sa litríocht chéanna.

Tá freagracht orainn a chinntiú go mbeidh gairmeacha beatha spreagúla agus fiúntacha ar fáil don chéad ghlún eile iarchéimithe, an dream sin atá díreach tar éis foirmeacha an CAO a chomhlánú.

(Anois sin agat lán béil d’fhocail a shásódh duine ar bith agus iad ar lorg díospóireachta!) Tá an méid seo scríofa ag Ó Cearnaigh agus Nic Pháidín: “Is léamh an-chúng ar an bprós é nach múintear leithéidí *Rince ar na Ballaí* le Dermot Somers nó *Seal i Neipeal* le Cathal Ó Searcaigh ar chúrsa spreagúil ollscoile.

Bhí sé cineál “subversive” ag an am sin a bheith ag caint i nGaeilge, bhí an ceol traidisiúnta subversive nó a bheith ag tarraingt, bhí sin subversive fosta agus mhothaigh mé go raibh sé sin iontach spreagúil,” ar sé agus aoibh gháire air.

Is ó Ghana an t-ealaíontóir Lynette Yiadom-Boakye a dhéanann portráidí bunaithe ar dhaoine samhailte a spreagann ceisteanna faoin chine ghorm agus an léiriú atá déanta orthu sna míndána.

Tá an triomach is measa le fada acu san Astráil faoi láthair agus tá sé ag spreagadh díospóireachta faoi thodhchaí na feirmeoireachta.