“Do bharúil anois cén áit, a Bhaloir? Nach n-aithníonn tú do liosta aidiachtaí féin? Ghoid mé iad amach as alt de do chuid ar *Beo Ar Éigean*! Cá háit eile a bhfaighfeá Gaeilge chomh galánta nó chomh snasta? Dála an scéil, tá súil agam go bhfuil tú ag fáil luach do shaothair ón sprionlaitheoir suarach sramach sin Ó Doornail.

Ó thús na bhfobhailte cúig míle taobh amuigh den chathair go lár na cathrach féin, ní raibh le feiceáil ach sráideanna seanchaite, carranna briste ina seasamh ar bhrící, tithe folmha le fuinneoga briste agus mantaithe ag breathnú orainn go sramach mar shúile móra dubha achasánacha.