Níor thuig sí ag an am sin go raibh ceangal aici le hÉirinn, gur ansin a rugadh a sin-seanmháthair.

D'aimsigh sí grianghraf dá seanmháthair agus d'fhreagair sí: "Tógadh le *Art Deco *mé!" Shiúil mé in aice le páirc ollmhór álainn, a bhfuil neart crann inti agus macasamhail an Túir Eiffel ag a barr.

Ar an drochuair, an tseanmháthair a bhí ar saoire in éineacht leo, fuair sí bás lá nó dhó roimh an dáta a bhí socraithe acu filleadh abhaile.

Níl a fhios agam an bhfuil a fhios agat, ach is í Maighréad Ní Ghráda mo shin-seanmháthair ar thaobh mo dheaidí agus tá mé iontach bródúil as sin.

Cuireann Josh glaoch gan deor ag iarraidh cabhrach ar an tseanmháthair ná faca sé le blianta.

Bhí urchar aige do Nawal freisin, ach tugann an tseanmháthair dídean agus tearmann di.

Bhí mé ag scríobh faoi dhuine a bhí ag iarraidh dul go Meiriceá ar thóir saoil nua – agus ar ndóigh ag iarraidh a bhean a mhealladh anonn leis! Síleann sé go mbeidh sé ag ‘siúl ar bheilbhit’ thall ann! Sin leagan a tháinig ó mo sheanmháthair, a chaith blianta i Meiriceá.

”* B’fhéidir gur chuala sé duine mar sheanmháthair Cilla Black, ag fágáil slán le páiste: “Tabhair aire, a mhac,” nó, mar atá sé scríofa anois sa chathair: “Ter rar, wack.