Cuireann sé an súlach ag sileadh aníos fríd mo chuid féitheacha arís agus fágann sé dinglis ar mo bhánchnis.

Ardaíonn an súlach sna cnámha agus téann an fhuil ag rásaíocht tré chuisle.

Ach is mí fhriseáilte, íocshláinteach, athbhríoch í mí seo na Bealtaine, dar le laoch na litríochta: an t-am a dtagann duilliúr ar na crainn agus bláthanna ar na sceacha, an t-am a dtosaíonn suán na beatha ag sníomh aníos arís fríd a chuid féitheacha.

* **Balor:** Mura bhfuair sibh ach roinnt de na gnáthfhocail chaidrimh Éireannacha i nDáil Éireann, cá háit a bhfuair sibh an chuid eile? **CD:** Bhuel, a Bhaloir, ar dtús thosaigh muid ag póirseáil fríd do chuid altanna ar *Beo Ar Éigean*, féachaint an dtiocfadh linn rud éigin a fháil le rá faoin tráth seo den bhliain, an t-earrach, agus d’fhoghlaim muid a leithéid is “Cuireann lus an chromchinn preab i mo chroí; cuireann an sabhaircín dinglis ar mo chraiceann; cuireann an tsailchearnach an suán ag sciurdadh fríd mo chuid féitheog ó na ladhracha aníos.

Rinne sé an fuinneamh a shú asainn.

Tá an Ghaeilge mhór, an Ghaeilge chaighdeánach, ag teacht isteach go trom anseobh agus tá sí ag cur lagair ar Ghaeilg na háite, ar theangaidh na háite.