Ghreamaigh rógaire amháin teachtaireacht den bhalla le píosa guma coganta.

Ar ndóigh, baineann formhór na ndaoine a úsáideann VoIP leas as an gcóras thar an tseirbhís leathanbhanda ar íoc siad féin as – murab ionann agus an rógaire a chonaic mé féin ar an tsráid.

Ní róshásta a bhí Roy le Balor nuair a chonaic réalta na hiriseoireachta an cladhaire crosta ag gáire oíche amháin.

Pádraig an rógaire spleodrach, a shúile lán damhsa agus diabhlaíochta.

Chaith Balor an Bleachtaire trí mhí dá shaol ar a chamchuairt fud fad na tíre, ag bualadh le bligeaird agus le bithiúnaigh, ag casadh ar chladhairí agus ar chneámhairí, ag raimleáil agus ag bacaíl a bhealaigh ó thábhairne go hósta.

Cad is féidir a rá faoi? An diabhal ina steillbheatha? Cneámhaire? Scabhaitéir? Falcaire? Damnaíodh Mac Annraoi i ndiaidh an chluiche mhí-iomráitigh úd i bPáras na Fraince tá cúpla seachtain ó shin anois ar an ábhar go ndearna sé gníomh suarach, cam, is é sin an liathróid a láimhseáil, a dhuine, agus í a sheachadadh trasna an chúil s’againne le go scórálfadh comhghleacaí leis, an cúl ba shuaraí is b’uirísle ó bhí Mikey Mac an tSíthigh ina phatachán.

Bíonn cladhairí agus rógairí áirithe ag cur greamaitheacht i mo leith – stickiness, tá a fhios agat, a Bhaloir.

Maidir le laigí polaitiúla - cuirtear téagar le focla Thaddeus Stevens (nár ghearráin iad ag an seanrógaire aclaí céanna) gur éascaigh Lincoln camastaíl pholaitiúil.

Chun na rógairí a choimeád as achrann a chuirtí imeachtaí mar sin sin ar siúl, de réir dealraimh, ócáidí le haghaidh scliúchais is cearrbhachais agus ‘giota de conas tá t’athair’ mar a deir an Gall.