Bíonn rudaí deasa réchúiseacha ar fáil saor in aisce, mar theiripe cumhrachta, cóiriú gruaige agus lámh-mhaisiú, agus roinnt eolais faoin oideachas fosta.

De réir mar a chuaigh an comhrá ar aghaidh, áfach, bhraith mé gur éirigh sí ní ba shuaimhní agus go raibh sí ní ba thoilteanaí a bheith ag roinnt a cuid tuairimí liom.

Cuireann pobail mar The Villages ar chumas daoine níos sine na blianta deireanacha dá saol a chaitheamh i dtimpeallacht réchúiseach, ina bhfuil an bhéim ar chaitheamh aimsire lánaimseartha.

I ndiaidh do ranga, thig leat do scíste a ligean agus gloine fíona nó cupán caife a bheith agat agus tú ag amharc ar an ealaín agus ar na hearraí lámhdhéanta atá ar díol acu.

Ba mhaith linn an dearcadh a fhorbairt gur píosa den Ghaeltacht é an t-ionad seo atá lonnaithe i gCeanada - agus go mbeadh cuairteoirí as Éirinn oiread ar a suaimhneas anseo agus a bhíonn siad ar an Cheathrú Rua, i nGaoth Dobhair, nó i gCorca Dhuibhne.

Níl sé chomh gleoite sin mar bhaile, measaim, ach tá atmaisféar breá réidh ann, leis na báid sa chuan agus aonach seó beag agus bialanna ag tairiscint iasc úr.

Úsáidim cluichí cártaí agus cluichí eile le mo chuid mac léinn, mar go bhfuair mé amach go gcruthaíonn gníomhaíochtaí mar seo atmaisféar níos réidhe sa seomra ranga.

Caithim féin agus mo chara go leor ama sa Borne, ceantar a bhfuil rogha leathan beár *tapas* agus caifí ann, agus ina bhfuil atmaisféar níos réchúisí ná mar atá sa Gotico.

Caithim féin agus mo chara go leor ama sa Borne, ceantar a bhfuil rogha leathan beár *tapas* agus caifí ann, agus ina bhfuil atmaisféar níos réchúisí ná mar atá sa Gotico.

Bíonn na sráideanna plódaithe le daoine a thagann ó gach cearn den domhan, agus cuma shona shuaimhneach orthu.

Bhí siad sínte ar a leaba ag ligean a scíth Iad sona ar nós cuma liom ar snaoisín.

Is féidir an-chuid de na príomhradhairc a fheiceáil in aon lá amháin agus do scíth a ligean ag ól Zywiec nó Ozocim, nó d’fhéadfá triail a bhaint as na céadta cineál éagsúil vodka atá ar fáil – má bhíonn tú cróga go leor! **Campaí géibhinn**Bhí seancheantar na nGiúdach, Kazimerz, mar chathair inti féin go dtí an bhliain 1791.

D’itheadh muid bricfeasta réidh uirthi agus an chathair ag múscailt.

Shiúil mé go dtí Auberge Orisson – aistear atá naoi gciliméadar ar fhad agus 900 méadar ag dul suas in éadan na mala – agus ghlac mé briseadh le mo scíth a dhéanamh agus le greim a ithe.

D’aineoinn an tsíorchuma réchúise a bhíonn orainn, is iondúil go mbímid faoi bhrú mór.

Bhíodh atmaisféar suaimhneach, scístiúil ann, ciúnas iomlán seachas torann bog na liathróidí á mbualadh ag na ciúnna agus i gcoinne a chéile, agus corrbhéic áthais nó eascaine.

Ag siúl thart ar Amharclann an Ambassador, na seomraí lasta ag solas bog suaimhneach, titeann mo shúil ar fhear a bhfuil a chorp casta mar a bheadh lúthchleasaí de chuid na sean-Ghréige ann, a chuid matán ag lúbadh go teann.

Ach is daoine sochma réchúiseacha iad, agus feictear dom go mbeidís sásta glacadh le dáta nua don lá náisiúnta – ar chuntar go mbeadh lá saoire poiblí acu ar an dáta nua!

Sílim gur chuir ráiteas McGuinness aontachtaithe - seachas an True Unionist Voice - ar a suaimhneas.

Seo mar a shamhlaíonn muid An tSúil Nimhe in eagrán mhí Lúnasa 2014: Chósta del Lager Lout Bhí Balor Bocht ar shiúl ar fud na bhfud an mhí seo a chuaigh thart, a léitheoirí dílse; laoch ár linne ag glacadh suaimhnis cibé ar bith áit a raibh sé le fáil agus é ar a chuid alcoholidays.

Murab ionann agus tuairisceoirí na nuachtán agus na n-irisí Deutsche a ghlacann a scíste ar an Chósta del Lager Lout nó ar an Playa del Fíon Saor, bíonn Balor i gcónaí sásta fanacht i dtír na bPraghasanna Arda agus na Seirbhíse Slapaí – ar son na cúise, an dtuigeann sibh? Is breá lenár bpótaire mórbholgach, leathantónach, ollbhéil, leathchaochmhogallach a chuid Guinness, agus níl áit ar bith eile ar chlár na cruinne a mbíonn blas chomh deas air, an dtuigeann sibh? Níor éirigh leis fós dul i dtaithí ar an Pilsener nó ar an Dunkel.

Fiche Bliain faoi Bhláth Bhí mé i Hamburg na Gearmáine nuair a d’fhág mé mo chuid fichidí i mo dhiaidh, agus cé go raibh mé ag damhsa go gairmiúil, chonacthas domh de réir a chéile go raibh mé ag bogadh isteach i ré ann a raibh mé i bhfad níos mó ar mo shuaimhneas ná mar a bhí mé go dtí sin.

” Am Saor Is iomaí glao ar Ivana, gan aon agó, ach mar sin féin bíonn am aici a scíth a ligean chomh maith.

Ligim mo scíth idir na seisiúin, agus b’fhéidir go rachainn ar ais a chodladh idir na seisiúin.

Bíonn sé ag réabadh thart ó cheann ceann na páirce, tugann sé ugach d’imreoirí a bhíonn in ísle brí agus tugann sé íde béil fhíochmhar d’imreoirí nach mbíonn ag déanamh a gcuid ar son na foirne, saighdeann sé imreoirí níos réchúisí chun gnímh agus cuireann sé ’chuile mhónóg allais dá bhfuil ann ar son na cúise.

Agus an braon deireanach ag sileadh de bhéal an dara buidéil *Jameson 15 Year Old Reserve*, dúirt Balor go dtosódh sé le roinnt ceisteanna boga, chun Dermo a chur ar a shuaimhneas: **Balor: Ar mhiste leat a rá liom, a Ardeaspaig, an raibh bean agat riamh?** Dermo: Bhuel, a Bhaloir, seachas mo mhamaí agus mo chuid deirfiúracha, bhí cúpla aintín agam agus bean tí thall is abhus nuair a bhí mé i mo shagart cúnta.

In ainneoin an claonadh a bheadh ort gach rud a fheiceáil ag an aon am amháin, is dócha gur fearr i bhfad roinnt rudaí ar leith a roghnú le déanamh agus an méid sin a fheiceáil ar do shuaimhneas.

Bhí seisiún ‘cur is cúiteamh’ tar éis an léimh, seisiún a bhí beo agus anamúil agus is léir go bhfuil Roddy Doyle ar a shuaimhneas ar ócáid mar seo, i Learpholl go háirithe.

Caithfidh sé /sí a bheith oilte, snasta, líofa, fileata, socair agus bíonn a bhformhór mór acu amhlaidh.

Sínim mo dhá spág os comhair na tine is mé díomhaoin istigh im’ bhothán.

Mar shampla, ar cheisteanna a bhaineann le moráltacht phearsanta nó ceisteanna a bhaineann le géilleadh flaithis.

Thug an traein is compordaí ar an oileán go Baile Átha Cliath muid, áit ar lig muid ár scíth ar feadh dhá lá.

Gheall fáilteoir dó nach raibh gá ar bith le teilifís a chur sa seomra toisc nach raibh ach cainéal áitiúil amháin ar fáil! Nuair a théarnaigh seisean ó easpa Sky News, thiteamar isteach go héasca ar an tslí cheart le scíth a ligean.

Bhí atmasféar sócúil spraoiúil dóchasach le brath i ngach áit.

Más féidir le duine i dtír le reachtaíocht ghunnaí chomh righin leis an Ísiltír teacht ar arm go dleathach agus ár a dhéanamh leis, cén difear idir an tír sin agus tír ina bhfuil reachtaíocht ghunnaí i bhfad níos scaoilte – cosúil leis an mBrasaíl, nó go deimhin leis na Stáit Aontaithe.

Tugadh ciseán míre don bheirt againn agus shocraíomar síos i lúib dheas den trá chun ár scíth a ligean tar éis ghníomhaíochtaí na maidine.

**MDH: Cad ba chóir a dhéanamh ó thaobh éagsúlacht teanga chun í a chosaint agus a neartú? Ar chóir go dtabharfaí aitheantas don éagsúlacht i gcaighdeán scaoilte?** CL: Caithfidh muid an éagsúlacht a choinneáil agus sin é.

An ‘Feiceann’-Eoraip ============ **Enda:** “Is túisce scíste ná scéal,” a dúirt Enda, agus é á chaitheamh féin siar ar tholg teolaí ina theach féin.

Is é an ghné is mó den chluiche a bhfuil ar Dhaithí feabhas a chur air dar leis, gné na hintinne: “tá aigneolaí spóirt ar fáil do lucht spóirt an choláiste agus cuidíonn a mhodhanna teagaisc liom a bheith ar mo shuaimhneas agus roghanna maithe a dhéanamh nuair a thagann an crú ar an tairne le linn cluiche”.

Is áit é le scith a ligean agus leis na scéalta is úire a chloisteáil.

Anuas ar an deis a thug sé do lucht ragairne teacht chucu féin an lá dár gcionn, is áil le Spáinnigh i gcoitinne a scíth a ligean ar an Domhnach.

Is deacair dóibh scíth a ligean agus go minic, bíonn siad ag léim timpeall gan smacht nó a mhalairt – sínte ar an tolg, an teilifís nó an ríomhaire os a gcomhair.

An Fuadar in Ionad na Réchúise ============= San am sin, ní raibh an teicneolaíocht ag athrú ach go réchúiseach.

Tá sé anois chun a scíste a ligean agus dul i mbun machnaimh go lánaimseartha.

Cuir i gcás an lá cheana, tugadh fogha faoi Pat Rabbitte i dteach tábhairne ar rud éigin maidir le geilleagar agus bhí sé réchúiseach mar gheall air.

An mbeidh tú ag ligean do scíthe in aon chor nó a ghlanmhalairt sa saol úr atá romhat, meas tú?** ÍNíCh: Ba mhaith liom leanacht ar aghaidh leis an gcraoltóireacht, más féidir.

Tuigeann sé nach mbeadh an scéal úd oiriúnach do chomhrá tigh a mhuintire, an teach ar fhás sé aníos ann ach nach mbraitheann sé ar a shuaimhneas ann a thuilleadh.

Scuainí na Réchúise ========= Sa chathair ina raibh mé, ní labhraítear mórán Béarla.

Níor fhág sé téad tíre gan tarraingt nó maide rámha gan riar ag treabhadh na farraige; míolta móra mara ag déanamh ceoil sí agus soirbhis dó; fomhuireáin na Rúise á thionlacan fríd an chriostal agus iad ag blípeáil leo in ard a gcinn; dhá dtrian den long ag imeacht faoin toinn os cionn an trian a bhí ag imeacht os a cionn; longa cogaidh na Gearmáine agus na Breataine sa tóir air mar a bheadh an ghaoth Mhárta; slug slag ag an fhaoileán bán ó thosach an bháid go dtí an deireadh; ladrainn Mheiriceá á leanstan agus ladrainn na Rúise á threorú; an gaineamh mín ag gabháil in íochtar agus an gaineamh garbh ag gabháil in uachtar agus eascanna á gcur in ascallaibh a chéile gur shroich sé cuan agus cladach sa domhan thoir… Chuimil Ciumhais a Churaí de Chladach an Chuain (d’fhonn comhuama) ===================== “In ainm Chroim!” arsa Balor in ard a ghutha, “Níl iontas ar bith nach raibh duine ar bith eile sásta an turas seo a chur de!” Thóg sé a cheann agus d’amharc sé thart air; bhí an drúcht ag méadú agus na clocha ag géarú agus tancanna móra míleata millteanacha na Rúise ag dul fá bhun dídine agus foscaidh, nuair a chonaic sé grianán beag deas ag bun binne, áit a raibh cúl gaoithe agus aghaidh ghréine agus shuigh sé síos ar a thóin bhreá leathan Ghaelach lena scíth a ligean.

An bhfuil sibh buartha nó suaimhneach faoi sin?** Séamas Mac Annaidh: Tá muid buartha faoi, mar níl a fhios againn cad é go díreach atá ann.