leis an bpota óir ar linne é tráth den saolwith the pot of gold which was once ours
In Éirinn na linne seo, áfach, is iad na *sans culottes *atá fágtha gan snáth ina mbrístí agus na huaisle móra - Tony O'Reilly, George Soros agus a chairde - atá ag imeacht leo ina gcóistí geala leis an bpota óir ar linne é tráth den saol.
seanóir gealgháireach urbholgachcheerful pot-bellied old man
Daidí na Nollag, Santa Claus, Père Noel, Saint Nicholas … tá aithne an-mhaith ar fud an domhain mhóir anois ar an seanóir gealgháireach urbholgach seo leis an fhéasóg bhán agus an chulaith dhearg a bhronnann bronntanais gach Nollaig ar pháistí maithe.
Níl caighdeán ár mbóithre sách maith, agus d’fhéadfadh linntreoga – nach mbaineann ach croitheadh as gluaisteáin bheaga agus iad ag dul tharstu – a bheith an-chontúirteach do rothaithe agus tarlaíonn neart timpistí mar thoradh orthu.
D’iarr sé orthu corcáin is friochtáin agus uirlisí cistine eile a thabhairt leo, béiceach agus oiread torainn a dhéanamh agus a bhféadfaidís d’fhonn scaoileadh lena racht ar an gcaoi sin.
Idir an ‘pot au feu’ agus an ‘saucisson Lyonnais à la vigneronne’, gan trácht ar an ‘petit salé aux lentilles’, bíonn rogha ann a thálfadh uisce faoi do chár, fiú mura mbeadh ocras ort.
Íomhánna áille ar fud na tíre, ar maidin go háirithe, agus é chomh fuar! Bhí aimsir mar seo cheana, na céadta bliain ó shin:
Sádhail ár gcoire dá dhrol,
Is aistreach lon Leitir Cró,
Do mhínigh sneachta Coill Ché,
Deacair dréim le Beanna Bó.
Chríochnaigh muid an lá éagsúil seo le seacláid the as coire mór millteach i siopa seacláide sa bhaile mór – fianaise eile go raibh an aimsir i bhfad níb fhuaire ná aimsir na hAstráile um Nollaig.
Ní chuirtear aon bhall dá ballaibh amú agus an buille maraithe buailte: beirítear na cluasa, mar shampla, leagtar i gcorcán le glasraí iad dá éis, agus dáiltear sin mar réamhghoblach, nó tapa.
Le máthair is athair ag obair go lánaimseartha agus mé ag fás aníos i dteaghlach seachtair, tógadh sinn ar ‘iontais an aon phota’ mar a thugtar air i mBéarla.