Tá an Sceilg le feiceáil ó cheanntíre Cheann Bhólais, a spuaiceanna ag snámh ag bun na spéire mar chaisleáin sí.

Ní hamháin sin ach teastaíonn meon ar leith ón duine a dteastaíonn uaidh buaic na glóire a bhaint amach – meon diongbháilte, láidir a chuireann ar chumas an duine roghanna deacra a dhéanamh, roghanna a chinnteoidh nach dtitfidh sé i leataobh nuair a thiocfaidh an crú ar an tairne sna dúshláin mhóra a bhaineann le gach aon spórt.

Bhí mé i mbarr mo réime ag an am mar léíritheoir agus d’fhéadfainn físeán a dhéanamh as píosa caca.

Tá an spórt chomh dian sin, agus an iomaíocht chomh géar idir rothaithe aonaracha chomh maith le foirne, agus airgead mór le gnóthú, go ndeirtear nach féidir buaic na glóire a bhaint amach gan na drugaí a chuidíonn leis an rothaí teacht chuige féin tar éis lá fada ar an diallait.

Is é seo buaicphointe an Aire Uí Chuív ina thréimhse 12 bliana ag stiúradh Roinn na Gaeltachta agus maítear go caithréimeach go bhfuil sé mar aidhm ag an straitéis go mbeadh 250,000 duine ag labhairt na Gaeilge go laethúil faoi cheann 20 bliain agus go mbeidh líon na gcainteoirí laethúla Gaeilge 350% níos airde ná mar atá faoi láthair.

Chomáin Wanderers orthu agus bhaineadar sméar mullaigh an tSraithchomórtais anuraidh.