Ní deirtear é ach uair sa mbliain, agus ní mhaireann sé ach san áit is laige a bhfuil tionchar an tsaoil nua.

“Ólann tusa Santo Daime?” a d’fhiafraigh mé d’úinéir an ionaid aclaíochta, nach bhfuil an chuma air a bheag nó a mhór go mbacfadh sé le rud a bhfuil blas an nua-aoiseachais air.

Agus téama an thírghrá á chíoradh anseo, dearbhaíonn Ó Giolláin: “Ba sa státnáisiún a cruthaíodh an chéad nua-aoiseacht”, léargas a chuireann argóintí níos seanda scoláirí éagsúla eile i gcuimhne dúinn.

Traidisiún in aghaidh nua-aimsearthachta.

Ach má tá líon na gCaitliceach ag fás in áiteanna ar nós Dheisceart Mheiriceá is deacair a chreidiúint nach n-imreoidh an nua-aoiseachas, agus an liobrálachas, a dtionchar ar iompar agus ar aigne na ndaoine sna críocha sin ar an dóigh chéanna is a d’imir siad ar mhuintir na hEorpa.