Ní minic a sciobaim nath as an gceol diaga sa cholún seo, ach is lóchrann geal na n-aisteoirí iad an bheirt seo agus cluiche fichille na marthannachta thar an imeall á imirt acu lena chéile.

Is é Willie dum daighdeal dum diddle O Dea teideal an duain bhig aoibhinn seo, agus iad siúd a bhfuil guth fóirsteanach acu fána choinne, thig leo é a cheol ar an phort céanna le *The Cod Liver Oil*: Willie dum daighdeal dum diddle O Dea;Is é lóchrann na dílse i gCathair Luimnigh.

Cuirtear cuid de na scríbhinní seo os ár gcomhair sa taispeántas, taobh le dialanna Ní Mhaolagáin, a cuid litreacha, grianghraif, íomhánna idirghníomhacha agus sleamhnáin laindéir (nó draíochta) ó dheireadh an naoú haois déag.

Tusa a sheas liom i ndiaidh dom a bheith caite amach sa dorchadas; tusa a chreid ionam nuair a bhí lucht an lagmhisnigh ag bagairt orm; tusa a choinnigh an lóchrann lasta nuair a bhí dúluachair gheimhreadh shaol na polaitíochta ag reo mo chroí istigh i lár mo chléibh; tusa a thug Enda Álainn Aoibhiúil orm nuair a bhí iriseoirí eile ag magadh fúm agus ag scríobh fúm go scigiúil agus ag spochadh.

Mura mbainfí na cuspóirí céanna amach faoi Eanáir 21 séard a tharlódh ná go lasfaí 'lóchrainn eile' le misneach na tíre a ghríosadh.

Bhíodh an t-am ann agus lóchrann solais a bhí sa PUP, tráth a raibh David Ervine mar cheannaire air agus a raibh brí leis an fhocal “*progressive*” san am.

Agus é ar seachrán san India, d’fhreastail sé ar seó taistil agus taispeántas le lóchrainn draíochta lárnach ann.

Na Lóchrainn Draíochta ============= Ní hionadh ar bith é go raibh na Francaigh tógtha leis an fantasmagorie ag an tréimhse sin mar bhí ré an ghilitín agus na muirthéachta díreach curtha díobh acu agus atmaisféar dorcha gruama fós san aer.