---------- Léirmheas na Míosa ‘*The Lovely Bones*’ le Peter Jackson In ainneoin sárthaispeántas Saoirse Ronan, i bpáirt Susie Salmon, agus carachtracht láidir, scanrúil inchreidte Stanley Tucci, an péidearastach comharsan a dhúnmharaigh í, agus tá an bheirt acu sainiúil sa dá pháirt sin, in ainneoin chomh maith crógacht an ábhair – an slad doleigheasta a imrítear ar shaol chuile dhuine i dteaghlach óna sciobtar páiste i gcúinsí mar iad, fiú ag cur san áireamh leis grásta agus soineantacht chumasach an bhanaisteora óg is foirfe ina raon aoise dá bhfaca mé le tamall, is teip chruthaitheach san iomlán é ‘*The Lovely Bones*’.

Ach, is suntasach an líon gortaithe a bhfuil tionchar fad tréimhse agus do-leigheasta nach mór ag baint leo.

An rud nach bhfuil leigheas air caithfear cur suas leis, deir siad, ach d’ainneoin sin, bítear ag síorghearán sa tír seo samhradh i ndiaidh samhraidh faoin easpa gréine.

D’fhógair sé go raibh ailse dholeigheasta air dhá bhliain ó shin agus go gcuirfeadh sé deireadh lena shaol nuair a mheas sé nach raibh aon mhaitheas ina cháilíocht beatha mar gheall ar an ngalar.

Galar gan leigheas, foighid is fearr air.