Níl amhras ar dhaoine ach gur deachtóir brúidiúil é Saddam Hussein ach is cinnte gurb iad gnáthmhuintir na tíre sin a bheas thíos leis má bhíonn buamáil agus ionsaí i gceist.

I ndiaidh cúpla lá troda bhí líon mór de ghnáthmhuintir na tíre sin marbh agus bhí saighdiúirí de chuid na Breataine agus Mheiriceá tar éis a chéile a mharú trí thimpiste.

Bhí go leor de ghnáthmhuintir na cathrach agus de lucht na meán an-tógtha leis an ionad seo, ar athchruthú é ar fheirm i Maigh Eo a tréigeadh le linn an ghorta.

Mar sin féin, ní féidir a shéanadh gur cúis imní an-mhór é fós do roinnt mhaith daoine an drochbhail atá ar go leor de ghnáthmhuintir na hIaráice.

Is léiriú maith é *An Lucht Ite Prátaí, *a bhaineann leis an tréimhse seo, ar an stíl a bhí aige chomh maith leis an chomhbhá a bhí aige le gnáthmhuintir na tuaithe agus an meas a bhí aige orthu.

Ina theannta sin, maraíodh níos mó ná 300,000 duine de ghnáthmhuintir na tíre i rith an chogaidh.

Is beag seachtain a théann thart gan scéal éigin ar na meáin faoi eirleach a bheith déanta ar ghnáthmhuintir neamhurchóideach na tíre Meánoirthearaí seo.

A mhalairt atá fíor i measc na gnáthmhuintire, ar ndóigh, atá ag cur na ceiste, cén fáth go mbeidh orthu sin díol as córas atá chomh lochtach is atá? Tá daoine ina scuainí ar fud na Sé Chontae ag bailiú uisce ó leoraithe móra inniu, agus muid i 2011.

An deighilt a tharla ó thuaidh, d’fheil sé do na húdaráis ag an am go mbeadh gnáthmhuintir na Sé Chontae deighilte agus nach seasfadh an lucht oibre ar fad le chéile ón taobh aontachtach agus ón taobh poblachtach nó náisiúnach.

Ní foláir ná go bhfuil dóchas fós aige i dtodhchaí na teanga, agus an méid sin ar fad ar bun aige? Tá dóchas aige sna daoine, agus sa dearcadh fábharach a léiríonn gnáthmhuintir na hÉireann arís is arís eile.