Bhí leoraí de cuid arm Shasana sa charrchlós i nGleann Comhann an chéad mhaidin, agus líne fhada saighdiúirí ag dul suas ar na cnoic.

" (Ná sáraítear an Seanghleann áitreabh leaca Neimhe.

com/west) a bhí an chéad cheann agus thaispeáin sé fear ina sheasamh ar Chionn Ghlinne ag amharc trasna ar an Storrúil.

Ba thréimhse uafásach i stair Gharbhchríocha na hAlban é bánú na ngleannta.

D’fhreastail thart fá 70 duine ar an scoil agus chaith muid trí lá ar bhus ag taisteal na ngleannta agus an chósta, ag amharc ar láithreáin shuimiúla ón Aois Neoiliteach go dtí an naoú haois déag.

Seo ceann de na háiteanna ar cuireadh muintir na ngleannta nuair a glanadh amach as a mbailte iad sa 19ú haois, ar mhaithe le na caoirigh.

Sa 19ú aois, bhí Cataibh ar cheann de na háiteanna ba mheasa ó thaobh ghlanadh na ngleannta de.

Théidís trí na gleannta ag tabhairt earraí, seirbhísí, ceoil agus cairdis do mhuintir na háite.

Bíonn seisean amuigh i mbád ar an fharraige, go moch ar maidin, faoi ailltreacha Chionn Ghlinne.

I nGleann Cholm Cille a bheas sé ag oscailt roimh Nollaig, díreach in am do na sluaite a bheas ag tarraingt ar an Ghleann fá choinne chóisirí na Nollag.

Bíonn oiread daoine air is nach bhfuil go leor spás pairceála sa charrchlós agus gur minic a chaithfear tiomáint go dtí na bailte beaga máguaird lena leithéid a fháil.

Bhí aithne á cur agam féin ar dhaoine trí bhunú na gaelscoile anseo chomh maith, trí imirt na hiománaíochta, trí Ionad na nGleannta agus mar sin de.

Dá aistí é mar leagan de Buachaill ón Éirne, b’fhíor é an leagan údaí, dar leis féin: “Is liom Corcaigh Uí Mháirtín, dhá thaobh an ghleanna is Tír Eoghain; is mura n-athróidh mé béasaí, is liom Éire uilig is Maigh Eo.

Ar cheann de na laethanta rothaíochta is mó a raibh éagsúlacht ag baint leis, chuaigh muid ó na Rosa, thart leis an Earagail agus le Gleann Nimhe, trí Shléibhte Dhoire Bheatha, agus i dtreo na gcnoc glas atá siar ó Leitir Ceanainn.

Ach tá na taobhghleannta, a shíneann siar mar mhéara agus ó thuaidh ó Gleann Beannchuir, suimiúil go leor agus mar a deir Cameron McNeish ina leabhar *The Monroes:* *"There may not be any great pinnacles here, rocky spires and sheer rock faces are non-existent, but there are other attributes - a wide open aspect, a feeling of vast landscapes and spaciousness, and you'll see more wildlife in a day than you'll see in the Skye Cuillin in a week.

Bhí an aimsir go hálainn, rud atá neamhchoitianta go leor i ngleann beag lách sin an cheoil – chomh maith sin gur mheall sé mórán achan duine a bhí ag freastal ar an scoil chun na brístí beaga a chaitheamh.