Nach mbeadh sé iontach, a dúirt sé agus slócht éigin air, iontach dá mbeadh gach uile phíosa ceoil a taifeadadh riamh i do chartlann? Bhí sé suite ar chéad chéim an staighre—bhí air scíth a thabhairt do na seanchnámha arís—agus a bhéal oscailte, na fiacla buí nochta aige, iad fliuch le seile agus cúr, rud gránna.

Nuair a d’iarr mé *milch* air don tae, cúr *cappuccino* a chuir sé air – a bhí te!Nuair a shuigh mé síos ní raibh agam dáiríre ach *tea latte* (fuar) agus an mála tae ag bogadach thart ar a bharr.

An spéir mar a bheadh clúdach corcáin a bhí ar tí pléascadh le racht cúir agus sneachta.