Cé gur chuir an Fuascailteoir deireadh leis an gcosc dleathach a dhíbir Caitlicigh na hÉireann as parlaimint *Westminster*, agus cé gur deineadh laoch domhanda as fé 1829, scríobh MacDonagh *“there would never be escape from his own inherent ardour, or the hereditary bondage of his ancestry, time or place.

Bhí Daniel O Connell, an Fuascailteoir, go láidir i bhfách le cealú na sclábhaíochta agus nuair a tháinig daoine dubha ó Mheiriceá san 18ú céad le labhairt ar an sclábhaíocht sna hIndiacha Thiar - a chuir go mór le rath phoirt na hÉireann - cuireadh fearadh na fáilte rompu.