Mar a dúirt do mháthair mhór mháthartha fút agus í ag tagairt dod’ chosúlacht le duine dá cairde: “Tá sé go léir Myarse!” Colm bocht brúite O’Grangegorman! An fear donasach, doghrach, dramhsach, Pee Dee-ach! Nach sílfeadh duine go mbeadh níos mó céille ná sin ag an chréatúr? Ach níl.

Nemeton – garráin dhiaga a dtagadh druideanna le chéile iontu tráth den saol, lena ndeasghnátha a chleachtadh agus le corrainmhí bocht donasach a bhronnadh ar na déithe mar íobairt.

Agus muid ag druidim leis an Nollaig, ba bheag lá nach raibh scéal inteacht doghrach, donasach, dramhsach ar na nuachtáin – scéal inteacht a raibh a chuid fréamhacha bunaithe go domhain sa chóicín.

Níl aon taithí ag mórchuid na glúine sin ar dhífhostaíocht nó ar shochar leasa shóisialta, gan trácht ar easnamh cothromais – rud atá i ndán go cinnte don dream donasach sin a cheannaigh tithe le bliain anuas ar bheagán cothromais agus ar mhorgáistí móra.

Nach deas a bheith ar ais san am agus san aimsir a fhóireann dúinn mar phobal céasta, donasach.