Meastar go forleathan san Astráil fós nach mbíodh i muintir dhúchais na tíre roimh theacht an chine ghil ach sealgairí/cnuasaitheoirí diúide.

Le go mbeadh an tionchar is mó ag an deireadh seachtaine ar an dtír, mholfainn go mbeadh cuid mhaith dhó eagraithe i mBéarla ar chúis diúide amháin: má eagraítear é i nGaeilge ar fad, ní thabharfar mórán aird air sna meáin náisiúnta.

Amach ó dhream beag i mBaile Cliath (tugaimis na liobrálaithe orthu), d’amharc na daoine orthu féin mar phobal diúide Caitliceach tuatach agus ní mar shaoránaigh an domhain shaoir.

Grá mall agus bás borb; fuil an chatha agus fuil na broinne; timpeallacht chúng an chogaidh agus réimse fhairsing leathan na cuimhne daonna; castacht an ghrá agus diúide na himeagla os comhair na n-urchar.

Mar shampla, ceist diúide mar "An bhfaca tú an cluiche mór inné?" Ag brath ar an duine a bhfuil tú ag caint leis, caithfidh tú oibriú amach go fo-chomhfhiosach agus go hiontach gasta an bhfuiltear ag caint ar *Manchester United* in éadan *Arsenal* nó ar Thír Eoghain in éadan Bhaile Átha Cliath sa Chraobh.

Díol suime is ea an méid blaganna agus leabhar atá á fhoilsiú i láthair na huaire ar thábhacht an tosta agus na diúide sa saol iar-nua-aoiseach seo agus sinn gafa in ascar ina chuid eangacha.