Tuigfidh sibh dúinne anseo i Learpholl má bhíonn muid rud beag ciniciúil faoi Ian Paisley agus na meáin chumarsáide nuair a bhíonn siad ag tabhairt amach faoin díchoimisiúnú.

Tugadh cuireadh dúinne seinnt ag an bhféile i mbliana.

Ach an mar sin atá sé? An cheart dúinne mar lucht éisteachta a bheith ag ceiliúradh freisin? Dá luafá an ráiteas thuas le Colm Ó Snodaigh le disciplín eile ealaíne – an litríocht – ní bheadh an scéal chomh dearfach céanna.

Dóibh siúd nach Meiriceánaigh iad, ba léir cén teachtaireacht a bhí i gceist: tús áite dúinne.

Anois go bhfuil fás rábach casadh an chéid fuar san uaigh, is ceart agus is cóir dúinne, d’aos óg na tíre, breathnú siar ar an saol splancúil úd.

Is daoine cairdiúla, fáilteacha iad na daoine a casadh dúinne agus bhraith mé an-sábháilte ar oileán Raro le linn na saoire ar fad.

Ní fada go loiscfear a sciatháin mhaiseacha: cá bhfios dúinne nach bhfuil a fhios sin aige, freisin?" — Pádraic Ó Conaire Tá cáil bainte amach ag Henri Charrière ar fud an domhain de bharr an leabhair, Papillion, a scríobh sé faoi gach rud a tharla dó agus é i ngéibheann i gcarcair i nGuáin na Fraince.

Ba mhaith an mhaise dúinne freisin go ndéanfaí cíoradh air sa díospóireacht chéanna in Éirinn amach anseo.

"Bhí daoine ag moladh dúinne gan aon fháilte a chur roimh na Sasanaigh,” is cuimhin leis.

Cailleadh Cumhachta ========= Ar maidin, agus an aibhléis gearrtha, níorbh eol dúinne ná d'éinne eile sa cheantar, cé chomh buailte is a bhíomar.

B'éigean dúinne na hoícheanta ba fhuaire a chaitheamh i dtithe cairde.

Ní dúinne atáimid á dhéanamh seo, ach don cheantar.

Braithim gur chóir dúinne, an dá thrian nár buaileadh leis an ailse, slán mar a n-instear, an scéal a chíoradh, thar mar a táthar á dhéanamh ar aon nós.

”* Oliver Wendell Holmes ======== Ní furaist an rud é dúinne lucht na hEorpa leabhair eile cosúil leis an iarracht speisialta seo a luadh.