"Is mar seo atá sé," a deir Micheál, "táim ag plé leis an iomáint ó bhí mé sa chliabhán!" *Is múinteoir scoile é Colm Mac Séalaigh a bhfuil cónaí air i mBaile Átha Cliath.

AÓF: Cén chaoi ar thosaigh an spéis seo ar fad atá agat san amhránaíocht agus sa cheol? MNA: Tá sé ón gcliabhán agam.

Iontach go leor, ní raibh suim ag Brian sna píobaí ón chliabhán.

Den chuid is mó, an cúrsa atá ann go leibhéal na hArdteistiméireachta, cúrsa tríú leibhéal atá ann do chainteoirí nach bhfuil an Ghaeilge acu ó dhúchas, ón gcliabhán.

Dá ndéarfainn “*ging-er*” leat, le trilseáin, agus tógtha go mór leis an litríocht ach ní lena hainm féin, caidé a thiocfadh chun cinn i d’aigne? Caidé dá gcuirfinn prátaí isteach sa chothromóid, agus “Cliabhán na Cónaidhme” chomh maith – an dtabharfadh sin léargas ar bith duit?Bhuel – ag caint fá Oileán an Prionsa Éamonn/Éadbhard atá mé, nó Eilean a' Phrionnsa mar a deir na hAlbanaigh.

Is doiligh a bheith cruinn ceart i gcónaí ar chuile bhealach agus ní bhím cruinn ceart i dtólamh, ach ádhúil go leor (ag meangadh), an dream a bhfuil sí acu ó thús, ní bhíonn siadsan cruinn baileach i dtólamh ach oiread! (gáire croíúil) **SMM: Tháinig tú go hÉirinn ag teagasc Gaeilge na hAlban roimhe seo.

Bhí an chosúlacht air go raibh dea-spéir os a chionn, go raibh sé chomh saor ó cháim agus chomh soineanta le naíonán.