Ní fhéadfaí í a chur go hifreann, siúráilte, fiú dá mba scabhaitéara a bheadh ann mar thiocfadh dó aithrí agus gníomh croíbhrú a dhéanamh, go háirithe anois ó bheadh neart ama aige le smaoineamh air féin ar an saol seo agus ar an saol eile sul má léimfeadh isteach ann ar a leathchois.

scaoil díot anuas an brón agus an doilíos croí’, a deir Ó Conaire agus bígí leis agus an t-asal céanna á cheannach aige agus seal á chaitheamh aige ar a bhád lá deas samhraidh, ‘ag dul le sruth na habhann .