D'fhág an t-ár ár n-intinn trangláilte buartha.

Tá neart daoine beagáinín trína chéile cheana féin agus tá siad ag éirí bréan de na comharthaí mearbhlacha atá ag teacht ó na húdaráis.

Tá Hosanna Bin Ó Loideáin fós ar a sheachnadh in Iorras Aithneach, é féin agus Johnny Mháirtín Learaí agus Josie Sheáin Jeaic ag caitheamh siar piontaí achan oíche agus ag cur mearbhaill ar spiairí an CIA thiar le leagan úr d'amhrán cáiliúil na hAfganastáine: "Níl Mo Theaichín i mo Phluaisín".

Rudaí breá réidh i dtús an chláir, ach ansin píosaí cainte ó sheanchairde agus mise ar an bhfóidín mearaí arís.

B'fhearr i gcoitinne go mbeadh téarma amháin agus litriú amháin aige in úsáid go forleathan seachas leaganacha éagsúla mearbhlacha, go háirithe i gcás ainmneacha eolaíochta nó teicniúla.

Dá bharr sin uilig tá cúrsaí ina gcíor thuathail i MUPLC toisc gur infheisteoirí móra iad na fir ghnó sa chlub sin agus d'fhéadfadh siad an club a cheannach agus an bainisteoir a chaitheamh amach ar fhleasc a dhroma dá mba mhian leo.

Agus mar is iondúil i gcás scúpanna móra tá Balor sásta tús áite a thabhairt daoibhse, a léitheoirí mearbhlacha *Beo Ar Éigean*, agus réamhspléachadh a thabhairt daoibh ar a bhfuil de ghaois agus de theagasc sa leabhar.

Is in Alkborough i dtuaisceart Lincolnshire atá an lúbra claí féir seo suite agus é déanta d’fháinní a lúbann agus a chasann isteach agus amach ar a chéile ar bhealach a chuirfeadh mearbhall ort.

Má bhí na hAstrálaigh ag breathnú ar an gcéad chluiche idir Baile Átha Cliath agus an Mhí, seans go raibh cineál mearbhaill orthu nuair a chonaic siad imreoir de chuid na Mí, ar iarchaptaen fhoireann na hÉireann sna cluichí idirnáisiúnta é, ag caitheamh doirn faoi dhó le cloigeann a chéile comhraic agus a lámh timpeall ar mhuineál imreora eile geábh eile.

Tá an t-am sin den bhliain anuas arís, a léitheoirí: an uair a thagann muintir na Gaeltachta agus muintir na Gaeilge - ar bhur n-anam, ná measctar an dá dhream riamh - le chéile i mbaile mór inteacht taobh amuigh den phríomhchathair le dul i mbun a gcleachtas aisteacha aduaine, i bhfad óna muintir is óna ngaolta, i bhfad ó shúil ghlinn na meán cumarsáide, agus i bhfad ó cheamara *Ócáidí Odi*.

Chuir sé mearbhall ar chuile dhuine – ní raibh daoine cinnte cé acu ar spiaire de chuid Arm na Breataine é, nó an raibh sé ag obair do na Sealadaigh.

Easpa loighceIs léir gur fear fíoréirimiúil é Myers, cé go gcuirfeadh a chuid loighce mearbhall ar dhuine uaireanta.

Ba gheall le cuairt an Phápa í an ócáid! Agus má bhí na hóráidí seo go léir i strataisféar sléibhtiúil Colorado ag cur mearbhaill ort, bhí ceoltóirí mar Stevie Wonder, Sheryl Crow, agus Jennifer Hudson ar lámh chun faoiseamh a thabhairt duit.

Níl mórán péintéireachta le feiceáil ann, rud a chuirfidh isteach gan amhras, ar roinnt cuairteoirí agus tá ealaín ann a chuirfidh mearbhall ort.

Ba é Eliot Engel, feisire Daonlathach Giúdach ó Nua-Eabhrach, a thug isteach é – fear a mheasc Hezbollah le Hamas fiú nuair a bhí sé ag maíomh as an mbaint a bhí aige féin leis an reachtaíocht don chéad Cruinniú Mullaigh Iarúsailéim a d’eagraigh rialtas Tel Aviv i nDeireadh Fómhair 2003.

An Reitric nó an tAllagar? ============ Ná bíodh aon chorrabhuais orainn feasta agus bainimis an brach idé-eolaíoch dár súile d’fhonn an fhírinne shearbh atá folaithe faoi screamhóg mhullaigh na reitrice poiblí seo a nochtadh.

Ar deireadh, cé acu atá ceart: leatham nó leath ama? Leathphingin nó leath pingne, leathphunt nó leath puint, leathdhoras nó leath dorais? Tá mearbhall orm leath an ama ach is ag leatham a bhíonn sos nach ea?

Ná bíodh aon chorrabhuais orainn feasta, áfach.

Bailithe ar Troigh gan Tuairisc ============ An Córas Scaipthe a bhí ann roimhe sin, ba do bhuíonta beaga coirpeach fadtéarmach a cuireadh ar bun an chéad lá riamh é, rud a chiallaigh go raibh na húdaráis Bhriotanacha trína chéile ar dtús faoi conas déileáil leis na cimí nua sin, cimí a raibh córas ceannaireachta docht acu féin, laistigh den charcair agus ar an taobh amuigh freisin, cimí a raibh bá an phobail agus dreamanna cearta sibhialta leo go minic freisin.

Lenár linn féin, tá an scéal in aimhréidh a bheag nó a mhór.