Cén fáth nach féidir le tír bheag mar seo a cuid gnóthaí a eagrú go hionraic agus go cothrom? An é go bhfuil leithéidí John Waters (*The Irish Times*) ceart nuair a deir sé nach bhfuil éirithe linn imeacht, fiú fós, ó thionchar an choilíneachais, ar chaith muid na céadta bliain faoi, agus go gcaithfidh muid fós a bheith ag cleasaíocht agus a bheith mímhacánta mar a bhí orainn a bheith leis na tiarnaí talún fadó!

Is impleachtaí iad a bhaineann le hidirdhealú agus leatrom, le coilíneachas agus neamhspléachas, agus le domhandú.

Níl rialtas NGP ag iarraidh go mbeadh aon rian den choilíneachas ag baint le pé cúnamh a thabharfadh an Astráil.

An síleann sé go bhfuil réiteach i ndán don “iarsma seo den choilíneachas”, mar a thugann sé ar thuaisceart Éireann? Ligeann sé osna as.

Mar sin, tá oidhreacht an choilíneachais achan áit ar oibir mé, gan eisceacht.

Is allagar é a cuireadh chun cinn chun tograí uafáis agus díchultúrú an choilíneachais a chosaint.

Tuigimid gur scaipeadh na cluichí sin timpeall an domhain tríd an gcoilíneachas agus tríd an gcos ar bolg.

Tá iarsmaí an choilíneachais le cartadh amach as Bunreacht na hAstráile go fóill agus tá Bearnaí Ó Doibhlin ag faire ar an réiteach go léir atá ar bun chuige sin.