"Tá an Nollaig fuadaithe ag Cóca Cóla agus ag an phutrachán plobartha sin a thionscain siad ag tús an chéid seo caite.

Agus creidfidh an clabhstar mise nó tá sé ar slabhrú agam.

Tar éis an tsaoil, bhí a fhios ag chuile dhuine céard a dhéanfaidís lena gcuid cos, fiú nuair ba mhístuama leo iad, an fhad is gur chuid díobh iad .

Dá bhfágfaí ort do sheanchois spreangach spágach níorbh fhiú bonn bán í.

Is é a tharla gur thit a sparán as a phóca anuas ar a spág.

Bhí an sparán chomh trom le bró agus báltóg Éamoinn chomh mór le leathdhoras.

Tá sé á mhaíomh ag daoine eile, áfach, go bhfuil cúngaigeantacht agus náisiúnachas místuama ag baint leis, .

Bhí Ó Duibhir mór aingiallta agus is iomaí uair a chuaigh tábla nó cathaoir i bhfostú ina chuid spág mór ag é ag déanamh ar dhuine.

Bhí an máistír Ó Duibhir le ceangal, agus cé gur fhéad sé a bheith anasta anois agus arís, nuair a bhuailfeadh an fonn é bos a bhualadh ar dhuine i mbun na cluaise bhí sé breá aclaí.

"Ach is cuma cén t-aistriúchán a dheintear, dá fheabhas é, tá sé ciotrúnta, tá sé bacach, níl sé dílis.

Seo chugainn arís an Nollaig agus an fústar ar fad; an putrachán plobartha sa chulaith dhearg agus bhán ag gáire os ard, agus na mná óga dathúla ar fad ag stánadh go grámhar isteach ina shúile, mar dhea.

An bhfaca aon duine ariamh a leithéid de phíle mór anásta.

Go minic, léirigh siad a gcuid tuairimí le fianaise ón Chonradh, cé gur chuir daoine áirithe ina leith gur bhain siad úsáid mhíchruinn agus chiotach as an fhianaise sin.

Is breá le muintir na hAstráile leasainmneacha a thabhairt ar dhaoine agus tugann siad ‘Ockers’ ar thútacháin abhus.

De bharr méid m’aineolais mar aon le heaspa suime le hinsint na fírinne, cheapas i gcónaí go mba aisteach an gnó é an siúl rásaíochta toisc go raibh, dar liom, cuma anásta, neamhéasca ar an siúlóir nach bhfuil iomlán ‘nádúrtha’ i gcomórtas le stíl tharraingteach, ghrástúil fiú, an reathaí.

Maraíodh ceathrar mar thoradh ar an iarracht chiotach seo ar ‘*bringing it all back home.