Le linn na tréimhse sin, thug sí cuairt ar chimí i Hondúras.

Bhí sé 43 lá ar stailc bia nuair a cuireadh deireadh leis an fheachtas le stádas polaitiúil a bhaint amach do chimí poblachtánacha.

Agus é faoi ghlas, bhí sé ina eagarthóir ar *An Glór Gafa*, iris na gcimí poblachtánacha.

Seans go raibh muid débhríoch go maith faoin fhoiréigean ach ba é an tuairim choitianta i measc náisiúnaithe na tíre ná nach raibh i gcimí na Ceise Fada ach íospartaigh a bhí san áit chiotach ag an am chiotach.

Tá grianghraif eile ann, áfach – a tógadh i gcillíní na gcimí – a thaispeánann gnéithe de shaol an phríosúin nach mbeadh daoine chomh heolach céanna orthu, agus atá cineál coimhthíoch ina n-eileacht.

An chúis dheireanach: chuir daoine taobh istigh agus taobh amuigh de ghluaiseacht na poblachta ina luí ar cheannairí, ar chimí, agus ar na hÓglaigh iad féin – an chuid is mó acu seo ar scor ar bith – gurbh é próiseas síochána bunaithe ar chomhoibriú le náisiúnaithe eile an bealach ab fhearr le spriocanna poblachtánacha a bhaint amach, fiú dá gcaithfí an IRA scor.

Taispeántas Bogaimid ar aghaidh agus téann Louis agus John isteach i gceann de na beairicí adhmaid ina bhfuil taispeántas a dhéanann cur síos ar roinnt de na daoine a cimíodh in Majdanek, mar aon le heolas faoi na Naitsithe a rith an sluachampa.

Níor thoiligh aon duine de na mairbh a bheith páirteach sa taispéantas de réir cosúlachta agus cuireann sé seo, chomh maith leis an stair atá ag an tSín maidir le sárú cearta a cuid saoránach agus nódú baill choirp ó chimí básaithe, fíormhíshuaimhneas ar dhaoine.

Cuireadh iontas ar go leor i lár mí Aibreáin nuair a d'fhoilsigh rialtas Obama litreacha a seoladh idir ceistneoirí na gcimí agus comhairleoirí dlí i rialtas Bush.

Ní raibh clann ar Charlie agus Ella agus thug sin an t-am dóibh leanúint lena dtacaíocht do ghluaiseacht na Poblachta, ag cruinniú airgid don Chumann Cabhrach (eagraíocht fóirithinte na gcimí poblachtacha) mar shampla, agus thug sé an t-áiméar dóibh chomh maith saoire a chaitheamh sa Choireán i gCiarraí a mhinice is ab fhéidir leo.

Tugann ‘Don’ na gcimí fána sciathán é, ach ar chostas sceimhliúil.

Tá gach gné díobh sin agus eachtraí eile nach iad tábhacht, ní hamháin duit féin ach don lánúin óg atá ina gcónaí i ngar duit ar chimí geilleagair anois iad i dteach nó in árasán a raibh orthu a cheannach mar go raibh gasúr ar an mbealach.

Níor tugadh aitheantas do na coinneálaithe ann mar chimí cogaidh agus níor caitheadh leo faoi Choinbhinsiún na Ginéive maidir leis an Chóir a chuirfear ar chimí cogaidh dá bharr.

Am ar bith a raibh Ó hEára os comhair na cúirte, dhiúltaigh sé seasamh, pléadáil nó an cúirt a aithint ach an bhliain sin, roghnaíodh seacht gcas ina bhfeadfaí saoirse a bhaint do chimí ar athchur ach iad an chúirt a aithint.

D’iarr an Ceallach ar na húdaráis a chorp a chur i dtalamh coisricthe, ach caitheadh a chorp in aolchlais le coirp na gcimí eile a crochadh um an dtaca sin.

Cruthaíodh naimhdeas uafásach ar thaobh na gcimí de agus láithreach bonn, thosaigh na feachtais easaontaithe agus agóidíochta i gcoinne an chórais pheannaidigh Bhriotanaigh mar a d’oibrigh sé i dTuaisceart Éireann agus i Sasana féin.