In ainneoin a dhóiteachta guíonn Balor Biatach Nollaig mhór mhaith ar gach duine a léann *Beo ar Éigean*; fiú orthu sin nach bhfuil a dhath ar bith eile le déanamh acu ach scríobh isteach ar an Chlár Plé; fiú ar an tíoránach sin Ó Doornail a bheas ag iarraidh hata úr XXXL um Nollaig lena chloigeann méadaithe a choinneáil teolaí.

Bhrúigh Balor an Biatach Blonagach a bhealach fríd na sluaite, bhailigh sé cúig bhairille pórtair leis ón bheár, agus ar aghaidh leis amach go dtí forhalla an óstáin, áit a raibh rudaí ní ba shéimhe, ní ba chiúine, ní ba chosúla leis an seanam, agus áit a raibh cuid mhór de sheanchairde Bhaloir cruinnithe le bheith ag ól agus ag ceol go maidin.

Cad é bhí agatsa nach raibh acu sin? Eagarthóir: Cairdeas, a Bhaloir bhlonagaigh, bhiataigh; cairdeas agus clisteacht, bail ó Dhia orthu mar thréithe fiúntacha.

” Agus ós ag caint dúinn ar chéad míle focal, bíodh a fhios agaibh a léitheoirí dílse, go bhfuil Balor Baoth Biatach Blonagach Bomannach Bóiscéalach Borrshúileach chomh glas le duine ar bith sa Chomhaontas Comhdhlúite sin, agus níos glaise.

“Gairdeas na Nollag? Bah! Tuar cait is féasóg air!” Ní Balor Biatach a dúirt, ná Scrooge féin – nach raibh focal Gaeilge aige ar scor ar bith – ach Brains Cowen.

Bhímis go minic ar an mbóthar sa charr chomh maith ag dul chuig ceann de na ráschúrsaí a bhí níos gaire do bhaile - Baile na Lobhar, Baile Phúinse, An Currach, Tigh na Síóg, Baile an Bhiataigh nó Páirc an Fhionnuisce.

Bhuel, tá an Nollaig thart go ceann bliana eile, a léitheoirí dílse, agus nach é Balor an Biatach Beathaithe atá thar a bheith sásta.