Foinse bia agus peataí ======= Cad é an dóigh a tháinig na hainmhithe go hÉirinn a bhí ann ina dhiaidh sin? B'fhéidir go raibh droIChead talaimh idir Éirinn agus an Bhreatain ag an am, ach níl fianaise fhisICiúil againn go raibh a leithéid ann.

Tá a ndícheall déanta ag na Poblachtánaigh an eagla a chothú, le fógraí teilifíse, cuir i gcás, a thaispeánann mic thíre ag teacht níos cóngaraí agus níos cóngaraí don cheamara.

Dá mhéad eolas is féidir le seirbhís a bhailiú agus a roinnt le fógróirí faoina húsáideoirí, is ea is mó airgead a bhíonn fógróirí sásta a íoc léi toisc go mbeidh a fhios acu cé hiad na daoine a mbeidh siad ag díriú a bhfógraí orthu.

Ainneoin fógraí rialta ar an raidió le trí lá roimhe sin, bhí oíche mharbhánta, mhíthaitneamhach á tuar.

Feictear fógraí bréagacha sna meáin nó ar an idirlíon ó am go chéile ag spochadh as fíorshaol na fógraíochta, ach cuma shnasta proifisiúnta orthu.

Beidh cead fosta ag fógróirí cuid den droichead a úsáid lena mórchlár fógraíochta a chrochadh fad a mhairfeas an t-athchóiriú seo agus chomh maith le seo, beidh cead acu imeachtai a reáchtáil i bPiazza San Marco agus i bPálás an Dóig.

Tá breall orthu siúd a áitíonn orainn ad nauseum gurb í an fhadhb is mó atá le sárú againn ná an deacracht geilleagair.

Fógra i Radio Times Shasana a chuir ar mo shúile dom é.

I dtaobh chosanta, leagann na fógraí béim ar dhá rud: gunnaí i gcás cogaidh nó deireadh an domhain, agus gunnaí don fhéinchosaint.

Ach cén saghas grá go díreach? Phrioc an fógra neafaiseach mé, fágadh brosna marana agam agus ar deireadh, bheartaíos teachtaireacht an fhógra a scagadh níos mine.

An Míthátal ===== Tugann na fírící sin i lár an bhreithiúnais le fios gur cineál aiste reductio ad absurdum aiste na mbreitheamh, aiste a thug rabhadh don tír mar gheall ar thorthaí diúltacha a thiocfadh aniar aduaidh ar an gcomhphobal, dá n-éireodh le Mrs Fleming Bunreacht na hÉireann a úsáid chun poll a chur sa reacht ó 1993, reacht a shrianaigh í ina cuid ainnise.

Conchobair co sochraiti moir do Gaidelaib leis hi furtacht in Rig i mBretnaib, & ro milset an tir uili’ 1245AConn), Gaill in aghaidh Gaeil na hÉireann agus Protastúin in aghaidh na nGael nuair a d’fhóir sin, Muslamaigh in aghaidh Induach na hInde, ní a scoilt an tír a bhuí siúd do MtBatten, Tuirc in aghaidh Ghréagaigh na Cipire, Sínigh agus Mong in aghaidh Vítneamach i Víteam, Shia agus Curdaigh in aghaidh Sunni na hIaráice agus Sunni in aghaidh Shia agus Críostaithe na Siria ad infinitum.

I bhfaiteadh na súl, bhí dream a ndéanfaidh mé cur síos air mar bhuíon troda ad hoc tagtha ar an saol san áit a raibh mise agus cuid mhór iriseoirí eile, ag ceann an léirsithe.

Tóg Acht na Gaeltachta 2012, mar shampla, faoinar bronnadh stádas Gaeltachta ad infinitum ar cheantair nach bhfuil aon rian den Ghaeilge fágtha iontu, arbh fhiú trácht air.

Ná bacaimis le reductio ad Hitlerium, an '*What about the IRA?*’ Tá agus beidh neart ama fána choinne sin ach ná druidimis ar súile d'fhaillí an Stáit ach oiread.

*’ Chuir muid fúinn san Astráil thiar sa bhliain 1972 agus ní raibh muid ach gearrthamall sa tír nuair a chuala mé ár ngearrchailí ag canadh an ghligín fógraíochta thuas.

Bhí an gligín le cloisteáil i bhfógra teilifíse, cuid d’fheachtas fógraíochta ar son mhonaróir na ngluaisteán, Holden, agus ní haon áibhéil a rá go raibh an rannóg neamhchas mar chuid de theanga na coitiantachta abhus.

Ag dul in éadan beagnach gach fógra agus mana margaíochta a foilsíodh riamh atá tú toisc gur sochaí í seo a chuireann béim an-láidir ar nithe ábhartha agus ar charnadh na nithe céanna.

Tá dream comhairleach sa Bhreatain, ach bíonn deacrachtaí fós le láithreáin líonraithe shóisialta nach mbíonn fógraí rangaithe orthu, mar Facebook.